Zingem Beeft: ambitie wordt waargemaakt
Bij Metalfans houden we van alle festivals, grote en kleine, oude en nieuwe, en we hebben zeker een boontje voor metalfestivals met ambitie. Zingem Beeft is misschien niet het grootste metalfest van Vlaanderen, maar groeit elk jaar in programmatie en aantal bezoekers en wil nog zeker een paar jaar op dat elan doorgaan. Dit jaar had met An Evening With Knives de eerste niet-Belgische band op de affiche van Zingem Beeft moeten staan, maar deze Noorderburen moesten alsnog verstek geven. De twee vervangende bands zorgden alvast voor (spreekwoordelijk) vuurwerk. Zes van de betere Belgische bands voor een nog steeds schappelijke ticketprijs terwijl ook de pintjes aan de indexsprong ontsnapt waren: niet moeilijk dat de organisatie het bordje met ‘Uitverkocht’ aan de ingang mocht ophangen.
De Gentse band Our Common Sense mocht de spits afbijten in De Griffel in Ouwegem met hun cocktail van stoner, sludge en postmetal. Het vijftal bracht in 2018 de EP Mankind’s Worst To Know uit en het debuutalbum volgt binnenkort bij WormHoleDeath. Muzikaal is Our Common Sense inderdaad helemaal klaar voor wat misschien een internationale doorbraak kan worden. Live steunt de groep nogal hard op zanger Thomas, een rasperformer, terwijl de gitaristen in de korte openings-set vooral naar hun snaren stonden te kijken. Zingem Beeft is nochtans niet de Koningin Elisabeth-wedstrijd. Je krijgt geen bonuspunten voor een vlekkeloze uitvoering. Al bij al toch geen slecht concert en we kijken uit naar dat album, want de nieuwe tracks in de set wisten zeker te intrigeren.
Harbinger Of Calamity / Icarus Complex / Take The Shot / Abyss / … Exhale / Hammer Of Witches
Temptations For The Weak werd door presentatrice Adinda aangekondigd als circlepit-materiaal, al duurde het even voor het publiek in Ouwegem dat ook begrepen had. De Antwerpse band mengt zijn metalcore al eens met wat andere invloeden (groove en thrash en nog wel wat), misschien lag dat daar aan. Er was wel extra applaus voor drummer Timo die ondanks niersteenproblemen uit het ziekenhuis wist te ontsnappen zodat de band niet moest afzeggen. Met zo’n bandnaam kan je inderdaad maar best niemand aanleiding geven om je een ‘watje’ te noemen. Anticiperend op een mogelijke last-minute-afzegging had één van de gitaristen alvast een T-shirt met I Hate Drummers-opschrift aangetrokken. Temptations For The Weak bracht een helse set met weinig oud werk (enkel Trade This Life), een raak gekozen cover van Gojira en veel nieuwe tracks van hun binnenkort uit te komen album Fallen From The Stars. Afgaand op de reacties in het publiek worden die nieuwe nummers best gewaardeerd, want de vuisten gingen enthousiast de lucht in. Het metal-feestje in Ouwegem was begonnen. En volgende zomer doen ze dat dan nog eens over op Alcatraz.
Tear It Down / The In-Between / Mind Insane / Become You / Falling From The Stars / Silvera (Gojira) / Homeland / Trade This Life
Splendidula bracht zijn intussen vertrouwde mix van doom, sludge, postmetal en stoner mee naar Zingem Beeft. Deze band krijgt al lang internationale erkenning voor zijn albums, maar voor concerten is het wat moeilijker om voorbij de landsgrenzen te geraken. Al zal de viruspandemie daar misschien ook voor iets tussen zitten. Hun jongste album Somnus werd opnieuw enthousiast onthaald in binnen- en buitenland en dat album kreeg het publiek in De Griffel integraal en in de juiste volgorde te horen. De podium-act van Splendidula is nogal statisch en dat vangen ze goed op met videos die voor elk nummer anders zijn. Al betrapte ik me erop dat ik soms meer de projectie aan het volgen was dan het optreden zelf. Wie voorbij de videos keek, kreeg een sterk concert met gelaagde en intrigerende tracks. Volgende maand staat Splendidula op de Waregemse Metal Days en wie weet wat 2022 allemaal in petto heeft voor deze fijne band.
Somnia / Void / Incubus / Oculus / Drocht / When God Comes Down
De Waalse metalcoreband Komah is een graag geziene gast op de grote en kleinere festivals van de Lage Landen: Graspop, Eindhoven Metal Meeting, Headbangers’ Balls, Dour, Antwerp Metal Fest, … Albums uitbrengen is dan weer niet hun sterkste kant. We wachten al zes jaar op de opvolger van Flashing Nightmare en op Zingem Beeft stond er vooralsnog geen enkele nieuwe track op de setlist. Maar routine en een flinke portie grinta heeft de bende van Leny dan weer wel op overschot en daarmee groeide Komah een beetje onverwacht uit tot de verrassing van de avond, met een heel enthousiast reagerend publiek en een heuse moshpit voor het podium.
Earthquake / Flashing Nightmare / Buried / The King Of Raptors / The Birth / Straight Line / Not Alone / Something To Remember / Money Game / Walking Ghosts / Bullets Replaced Words / The Void
Fire Down Below is meer stoner dan metal en toch pastte deze band perfect in het plaatje van Zingem Beeft. Nog maar een week eerder mochten ze de Vulture-stage van de eerste Gentse editie van het Desertfest afsluiten en ze zijn gegeerd bij wel meer organisatoren van concerten en festivals, want hun volgende afspraak is het Ripplefest in Keulen en volgend jaar staan ze op de Londense versie van het Desertfest. De band zat onlangs in de studio maar het is niet duidelijk of dat ook betekent dat we al de opvolger van Hymn Of The Cosmic Man uit 2018 mogen aankondigen. Op Zingem Beeft was er in de set nog geen spoor te bekennen van nieuw werk, maar het ‘oude’ werd met veel vuur gebracht en op veel enthousiasme onthaald bij het publiek. Fire Down Below heeft tracks met lange instrumentale stukken, maar er gebeurt altijd wel wat op het podium. Is het niet zanger-gitarist Jeroen die net niet het publiek induikt, dan wordt er wel een extra drum aangesleept. Om een goede show te brengen moet je hard werken en daar is deze band niet vies van.
Ignition / Saviour Of Man / The Cosmic Pilgrim / Dashboard Jesus / Adrift In A Sea Of Stars / The Mammoth
Thurisaz staat voor een donkere mix van death metal met atmosferische blackmetal zoals ook Wiegedood die brengt. Ze brachten reeds vijf studio-albums uit, maar live brengen ze hun tracks nog intenser. In Ouwegem vulden ze, net als op Alcatraz deze zomer, hun set met vier tracks uit hun jongste album Re-Incentive. Daarna vulden ze aan met ouder werk uit o.m. The Pulse Of Mourning (2015) en The Cimmerian Years (2011). We verwachtten intensiteit en furie en dat was exact wat we kregen van Thurisaz. Het publiek was intussen al goed uitgedund, maar voor de blijvers was het absoluut een feestje. Een knappe afsluiter.
In-Balance / The Veil / My Precious Unknown / Illuminight / Patterns Of Life / One Final Step / Monologue / In All Remembrance
Zes bands op één avond was inzake tijdsdruk misschien wat ambitieus, maar dat is dan ook de enige opmerking voor een voorts voortreffelijke organisatie.