Dark Tranquillity - Moment

Dark Tranquillity is één van de bands die deel uitmaakte van de zogenaamde Gothenburg scène, een beweging die vanaf eind jaren 80 van de vorige eeuw een nieuwe golf van Zweedse melodieuze death metal inluidde. Deze bands namen een aantal elementen uit de oorspronkelijke death metal over (o.a. snelle riffs en gruntvocals) en combineerden die met veel melodieuzer gitaarwerk, deels cleane vocals en een wat meer gepolijst geluid. Behalve Dark Tranquillity behoren ook nog vooral In Flames en At The Gates tot de pioniers van dit subgenre.

Het verhaal van Dark Tranquillity is er één van niet al teveel bezettingswijzigingen en een consistente opeenvolging van kwaliteitsvolle studioalbums. Tussen het jaar van hun ontstaan, 1991, en 2017 bracht de band elf full-albums uit waaronder ik Fiction (2007) en We Are The Void (2010) tot mijn favorieten reken. De opmerkelijkste verandering in de line-up van de groep vond plaats in 1994 toen de toenmalige zanger Anders Friden de band verliet en plaats ging nemen achter de microfoon bij de stadsgenoten van In Flames. Als vervanger werd Mikael Stanne aangetrokken, die tot op heden de vocals bij de groep verzorgt. Het laatste plaatje, Atoma, dateert van 2016 en dat schijfje rekende ik persoonlijk niet tot het betere werk van de band. Op 20 november verscheen Moment, het nieuwe album, bij het label Century Media Records. Tijd om nog eens een balans te maken van de sterke en eventueel mindere punten van deze formatie.

Moment is het eerste album met twee nieuwe gitaristen in de line-up. Martin Henriksson en Niklas Sundin hadden inmiddels de band verlaten en werden vervangen door Christopher Amott (o.a. ex-Arch Enemy) en Johan Reinholz. Phantom Days, waarmee het plaatje van start gaat, sluit nog het dichtst aan bij de oorspronkelijke Gothenburg sound en is al meteen een uitstekend nummer. Het tempo is snel en Mikael Stanne zingt enkel in harsh vocals. Voor de volgende hoogtepunten is het wachten op tracks nummer 4 en 5, respectievelijk The Dark Unbroken en Remain The Unkwown. Op deze songs wordt het tempo teruggeschroefd en wordt de zang netjes verdeeld tussen harsh en clean. Verscheidene songteksten zoals deze van het nummer The Dark Unknown verwijzen naar de ietwat laconieke albumtitel Moment. Een moment in een mensenleven kan volstaan om eeuwige roem te verwerven of volledig neergehaald te worden, en het is over dat eeuwige twijfelgevoel dat een deel van de lyrics handelt. Ook blijkt hoezeer de nieuwe gitaristen een aanwinst zijn voor de band want Dark Tranquillity klinkt nu nog gitaar georiënteerder dan voorheen. Wat ook opvalt is de gladde, gestroomlijnde productie, die een klein beetje onrecht aandoet aan de ruigere songs zoals Identical To None en Failstate, maar anderzijds de meest melodieuze, wat ingetogener tracks zoals Eyes Of The World en In Truth Divided ten goede komt. Traditiegetrouw klokken ook nu weer alle songs qua speelduur af onder de vijf minuten, maar doordat het songmateriaal vrij gevarieerd is, is dit niet ten nadele van de creativiteit.

Voor de fans van Dark Tranquillity was het vier jaar wachten op nieuw songmateriaal, maar dat wachten wordt nu ruimschoots beloond, want met dit nieuwe album is luisterplezier voor lange tijd verzekerd.