Draconian - Under A Godless Veil

De Zweedse gothic doommetal band Draconian brak in 2005 door met hun tweede album Arcane Rain Fell, dat tot op heden hun meest iconische plaat is. Vooral het afsluitende nummer Death, Come Near Me is een track die gedurende ruim 15 minuten voor kippenvel zorgt. De formule van Draconian is tot op de dag van vandaag hetzelfde gebleven: doorgaans lange en langzame songs met zowel diepe grunts als breekbare vrouwelijke vocals, die voorzien zijn van donkere poëtische teksten. Op Arcane Rain Fell was het nog Lisa Johansson die aan de microfoon stond, maar haar plaats werd in 2012 ingenomen door de Zuid-Afrikaanse zangeres Heike Langhans. Under A Godless Veil is het tweede schijfje met Heilke Langhans in de line-up, en werd op 30 oktober bij Napalm Records uitgebracht.

Het nieuwe album gaat van start met het erg meeslepende Sorrow Of Sophia, en al meteen is het duidelijk dat de lat andermaal erg hoog wordt gelegd, en met name de zang van Heike Langhans is op dit nummer adembenemend mooi. De Sophia die hier wordt vermeld speelt een belangrijke rol in de geheimzinnige, gnostische geschriften waarop tekstschrijver/zanger Anders Jacobsson zich voor de lyrics heeft gebaseerd. Vervolgens is het de beurt aan het loodzware The Sacrificial Flame, waarop de behekste sfeer nog wat wordt aangescherpt.

Het rustiger en meer atmosferisch geladen werk vinden we terug in de ballads Burial Fields en Night Visitor. Over het algemeen genomen is Under A Godless Veil net iets minder dynamisch dan zijn voorganger Sovran uit 2015. Dit is echter een onbelangrijk detail dat niet opweegt tegen de mate van vakmanschap waarmee dit album in elkaar is gesleuteld. Zelden heb ik binnen dit genre een plaat gehoord die zo evenwichtig in elkaar zit. De wisselwerking tussen de fragiele zang van Heike en de diepe grunts van Anders is optimaal, de productie is zeer helder en de eerder zuinige gitaarsolo's van songwriter/gitarist Johan Ericson zijn op een sublieme wijze in de songs geïntegreerd. Een favoriete track aanduiden is moeilijk want elke song vormt op zijn eigen manier een belangrijke bijdrage aan het geheel. Als ik dan toch zou moeten kiezen zou ik gaan voor Claw Marks On The Throne vanwege het mooie refrein en dito gitaarwerk.

Voor wat meer dynamiek zorgen The Sethian (dat gedeelten bevat met dubbele basdrums) en het zware, bezwerende Moon Over Sabaoth. Tijdens Lustrous Heart wordt onder begeleiding van een onderkoelde melodielijn de engelachtige stem van Heike Langhans nog eens maximaal uitgespeeld tegenover de diepe grafstem van Anders Jacobsson. Ook erg knap is het spookachtige Sleepwalkers, dat qua stijl wat doet denken aan Trees Of Eternity, een Scandinavische band die zich zowat gespecialiseerd heeft in dit soort van ultra melancholische metal. Sleepwalkers is ook de track die het dichtste aansluit bij het ijzingwekkende artwork dat kunstenares Natalia Drepina voor de cover ontwierp. De langste en meest epische song, Ascend Into Darkness, sluit het schijfje af. Het gitaarwerk en de ruime bijdrage van de harsh vocals doen dit nummer bij momenten lichtjes overhellen naar atmosferische black metal, maar ook de opbouw van deze track is gewoonweg geniaal. 

Under A Godless Veil, het zevende studioalbum van Draconian is niet enkel een must voor de fans van de groep, maar bij uitbreiding voor elke liefhebber van gothic en doom metal. Hopelijk kunnen we deze formatie volgend jaar nog eens te zien krijgen op één van de festivals.