Stryper – Even The Devil Believes

De Amerikaanse band Stryper bestaat al 37 jaar. In de rijke discografie van de band is Even The Devil Believes het twaalfde album. De band krijgt verschillende labels toegewezen, waarvan 'Christian metal' het beste weergeeft wat je van deze band mag verwachten.

Even The Devil Believes wordt door Blood From Above afgetrapt. Als luisteraar word je op een stevig heavymetalnummer getrakteerd. Michael Sweet is nog steeds een geweldige zanger en bewijst dit door zijn hoge uithalen weer volop uit de kast te halen. Dit nummer schept veel genoegen om het volledige album te verorberen. Het genoegen dat ze in dit nummer scheppen, wordt door Make Love Great Again onmiddellijk onder de mat geschoven. Dit tweede nummer is een veel te zoet en papperig hardrocknummer geworden. Oké, ik snap de boodschap van liefde die ze via een knipoog met de Trump-uitspraak willen brengen. Ik heb er alleen absoluut geen behoefte aan. Het nummer is daarvoor ook gewoon veel te zwak.

De Christelijk geïnspireerde teksten probeer ik te negeren. Ik ben niet gelovig, maar goed in blackmetal braken de zangers ook teksten uit over Satan en demonen, waar ik nog minder in geloof… Het probleem met Christelijke teksten is dat deze soms op de lachspieren kunnen werken. Het volgende nummer Let Him In is daar een mooi voorbeeld van. Het refrein “Now there’s only one thing left to do. Let Him in inside of you” krijgt voor mij als niet-gelovige daardoor een volledig andere betekenis. Zoals het Engels spreekwoord zegt: “What has been seen cannot be unseen”, ik krijg dit nummer niet meer met een ander beeld in mijn hoofd…

In mijn opinie staan er veel te weinig topsongs op dit album. De broertjes Sweet spelen op veilig en naar mijn smaak spelen ze te veel hardrock in plaats van hun zogenoemde ‘heavenly metal’. Het album wordt opgevuld met nummers zoals Do Unto Others, Even The Devil Believes en How To Fly. Ze zijn gewoon te zwak om een blijvende indruk achter te laten.

Divider is een iets sneller nummer dat met wat meer spanning wordt gebracht. Het nummer kan alleen de voorgaande vijf songs niet meer rechttrekken. Na ons een groot deel mierzoete hardrockers voor te schotelen, besloot de band dat er voor het achtste nummer This I Pray een ballade nodig was. Zucht. Gelukkig zit er in de staart nog een beetje venijn. Middle Finger Messiah is opnieuw iets steviger en de band lijkt zich voor het laatste nummer nog eens echt in te spannen.

De balans van deze plaat is: een drietal goede nummers, één lachwekkend nummer (en neen, ik ga hem niet in me laten) en een zevental hardrockende opvullers. Om heel eerlijk te zijn: veel ga ik dit album niet meer opleggen.

Even The Devil Believes kende een release op 4 september 2020 via Frontiers Records.