Paradise Lost - Obsidian

In 1990 maakte Paradise Lost deel uit van de zogenoemde “grote drie” van de doom/death metal samen met Anathema en My Dying Bride. In de loop der jaren ging elk zijn eigen richting uit. Zo ook Paradise Lost dat tevens wordt gezien als de pioniers van de gothic metal. Intussen zijn we dertig jaar en 16 studio albums verder. Obsidian is de benaming van een donker vulkanisch gesteente en heel toepasselijk bij de nieuwste release van Paradise Lost.

Op Obsidian krijgen we treurzangen te horen die verpakt zijn in trage en iets snellere songs. Maar telkens klinken ze loodzwaar en weinig opbeurend. De stem van Holmes is hiervoor natuurlijk uitermate geschikt. Opener Darker Thoughts ontvouwt zich traag en gehuld in duisternis. Fall From Grace is de vooruitgeschoven single en bevat meer tempo, een uitgesproken gitaarlijn en een aantrekkelijk refrein. Ideaal als single. Ghosts start met een uitgesproken bas en een gothic klinkende synth. De zang en de drums dragen verder bij tot het gothische sfeertje. The Devil Embraced is een ferme song die je meteen meeneemt in hun donker universum. Echt een topper van een nummer met een sterk refrein en mooie zang in de verses. Forsaken opent met koorgezang dat vrij snel doorbroken wordt door zang en gitaar. Een heerlijke song waarin je echo’s van donkere bands zoals bv Star Industry, Vision Thing van The Sisters of Mercy of Moonspell hoort. Serenity is hier zowat het snelste nummer en bevat fijn drum- en gitaarwerk. Ravenghast tenslotte is een heerlijke epische track die zwaarmoedig en melodieus een heel geslaagd album weet af te sluiten.

Je vraagt je af wat voor nieuws kan je na 16 albums nog leveren? Wel misschien kan je van Obsidian zeggen dat ze hier een synthese van al hun albums hebben gemaakt en dit tot één sound hebben gemaakt. Het album klinkt stevig en de nummers bevatten telkens elementen uit hun meest gothische en hun zwaardere doom metal albums. De zang klinkt doomy en wordt afgewisseld met cleane passages. De synths zijn subtiel aanwezig en ondersteunen of kleuren de songs. Obsidian behoort tot hun zwaardere maar tevens ook tot één van hun beste albums. Je moet het maar doen na dertig jaar.