Igorrr - Spirituality And Distortion

Igorrr is het geesteskind van de Franse artiest Gautier Serre. De band bestaat reeds sinds 2005 en bracht behalve een aantal demo's en EP's ook drie volwaardige studioalbums uit, waarvan het laatste, Savage Sinusoid uit 2017, voor min of meer een doorbraak zorgde. Behalve Gautier Serre, die verantwoordelijk is voor de composities, opnames en mastering, en ook elektrische gitaar en keyboards bespeelt, bestaat Igorrr nog uit drie andere vaste leden: Laurant Lunoir (vocals), Laure Le Prunenec (sopraan) en Sylvain Bouvier (drums). Aan de opnames namen bovendien nog eens een vijftiental andere muzikanten deel. De muziek van Igorrr wordt gemakkelijkheidshalve ondergebracht bij de breakcore, maar de band omvat veel meer dan dat. Tijdens het beluisteren passeren elementen uit klassieke barok, dubstep, death metal, etnische, oriëntaalse en Balkan invloeden, opera en metalcore de revue. Het mag duidelijk zijn dat je voor zo'n project meer dan een paar weken nodig hebt. Spirituality And Distortion is dus het vierde album en is er één dat bij elke luisterbeurt steeds weer verrast.

Het schijfje gaat van start met Downgrade Desert, dat begint met een rustige oosterse intro, waarna al snel drums en gitaar invallen en ook de stem van Laure Le Prunenec en de grunts van Laurant Lunoir nog komen vervoegen. Nervous Waltz vangt aan met strijkers in barokstijl à la Vivaldi en gaat over in een dreigend metalcore-achtig gedeelte, maar dan inclusief klassieke invloeden en sopraanzang. Van het navolgende Very Noise is een videoclip gemaakt die al even druk en enerverend is als de song zelf en gelukkig al na minder dan twee minuten voorbij is, het is wat mij betreft het enige minpuntje op deze cd. Naar Hollow Tree dan, dat een ingetogen gedeelte kent met koorzang en verder volledig wordt gedomineerd door de prachtige zang van Laure. Camel Dancefloor opent opnieuw met een oriëntaalse melodie die eigenlijk ook het ganse nummer draagt, maar net als je denkt dat er verder niets meer zal gebeuren vallen drums, gitaar en bas in en eindigt deze track toch nog op een harde wijze. Het gemeenste en hardste nummer is ongetwijfeld Parpaing, maar dat heeft veel te maken met de gastvocalist van dienst, niemand minder dan George Corpsegrinder van de Amerikaanse deathmetalband Cannibal Corpse. Het contrast met opvolger Musette Maximum is niet eens zo groot. Hier maakt accordeon de dienst uit, maar dan gekoppeld aan blastbeats en metalcore-achtig geschreeuw. Erg complex qua structuur is Massive Himalaya Ritual, waarop Tibetaans georiënteerde passages mooi afgewisseld worden met koren en de hoge stem van Laure, dit alles op een zware langzame riff. Lost In Introspection blijft nog relatief ingetogen met wat dubstep invloeden en de stem van Laure die hier even in opera-modus gaat. Diezelfde stem gaat dan weer de etnisch-folkloristische stijl op in Overweight Poesy dat na een rustig gedeelte overgaat in loodzware metal. Paranoid Bulldozer Italianano (wat een songtitel!) opent weer met wat dubstep, het is maar stilte voor de storm want na een minuut valt de ritmesectie meedogenloos in en komt ook Laurant Lunoir in onvervalste metalcore stijl met zijn grunts de operazang van Laure aanvullen. Op Barocco Satani wordt afgewisseld tussen plechtige barok strijkers met koor en operazang, en heerlijke dreigende metal riffs. Een zwaar slepend ritme domineert de voorlaatste track Polyphonic Rust, die verder nog gekenmerkt wordt door dramatische koorzang in harmonie met een hier wat delicater zingende Laure. Afsluiter Kung-Fu Chèvre is eerder afwijkend van al het voorgaande. De song baseert zich op de etnische muziek van artiesten uit de Balkan zoals Goran Bregovic. Spirituality And Distortion is een plaat die je niet van de eerste keer kan bevatten, en die ook na diverse luisterbeurten nog steeds verrassingen prijsgeeft, maar dat is natuurlijk eigen aan echte kunstenaars. Ervaring heeft me echter geleerd dat je met overmatig enthousiasme steeds moet opletten, want bij een album zoals dit weet je niet of het de tand des tijds zal doorstaan. Dat zullen we dan over een vijftal jaar zien.