Myrkur - Folkesange

Ik heb even getwijfeld of dit nieuwe plaatje van Myrkur wel een plaats kon hebben tussen de reviews van deze website. De muziek en het concept op dit album hebben namelijk geen moer met rock of metal te maken. Zoals al uit de albumcover en de titel mag blijken draait het hier volledig om folk. Myrkur staat hier echter niet helemaal alleen, ook artiesten zoals Burzum en Eluveitie hebben reeds iets dergelijks gedaan. Doorgaans is niet de muziek op zich maar wel de link tussen de artiest met rock of metal bepalend of een album al dan niet in aanmerking komt voor een review, en laten we dat dan ook maar zo houden. Myrkur (IJslands woord voor duister) draait volledig rond de nu 35-jarige Deense Amalie Bruun, die zelf de songs schrijft, alle instrumenten bespeelt en ook de songs inzingt. Behalve dat is ze ook nog actrice en model voor het merk Chanel. In 2015 bracht Myrkur haar debuutalbum M uit, waarop heel wat black metal invloeden te horen zijn maar dat toch ook een heel eigenzinnige toets meekreeg. Op Mareridt, uit 2017, keerde ze zich al wat verder af van de black metal, maar duistere metalinvloeden bleven onmiskenbaar aanwezig. Nu is er dus Folkesange, en het siert de artieste toch dat ze het aandurft om iets uit te brengen dat compleet anders klinkt dan haar voorgaande releases.

In de teksten van bands als Amon Amarth worden we voortdurend geconfronteerd met stoere Viking krijgers en norse goden. Maar die Vikingen zullen tussen al dat knokken en zuipen door ook wel eens behoefte gehad hebben aan een zenmoment. Voor zo'n moment had de muziek op Folkesange een ideale begeleiding kunnen zijn. Myrkur brengt ons volledig in de sfeer van de Scandinavische natuur en cultuur. Alle songs apart toelichten ga ik hier zeker niet doen, maar laten we er een paar uitnemen. Leaves Of Yggdrasil is één van de twee Engelstalige nummers en leunt wat sterker aan bij de Keltische sfeer. De interessantste track qua muzikale begeleiding en qua zang vind ik Tor I Hellheim waarin Amalie Bruun met haar stem erg hoog uithaalt aan het begin van het lied. Verder zijn het donkere Reiar en afsluiter Vinter, dat begeleid wordt met piano, nog echte pareltjes op dit schijfje. Het vorige Myrkur album Mareridt haalde in 2017 nog de vierde plaats op mijn persoonlijk jaarlijstje. Jaarlijstmateriaal is Folkesange nu zeker ook weer niet, maar een mooi plaatje is het wel. De score van 80 is hier eerder facultatief omdat een vergelijking met de albums die we hier doorgaans beschrijven totaal niet opgaat. Het schijfje is sinds 20 maart verkrijgbaar bij het label Relapse Records.