Almanac – Rush Of Death

Als medewerker in de zorg heb ik deze tijden wat achterstand op mijn te reviewen materiaal, dit album werd reeds enige tijd geleden uitbracht. Zonder verder oponthoud:

Almanac werd in 2015 door Victor Smolski (ex-Rage) opgericht na het unieke project van Rage met Lingua Mortis Orchestra. Het album met LMO heeft hier vele toertjes mogen spinnen en uiteraard was ik in 2016 dan ook ontzettend benieuwd naar Tsar, het debuutalbum van deze volwaardige band. Rush Of Death is reeds het derde album van deze formatie, maar kent toch een belangrijke personeelswijziging ten opzichte van voorgaande albums. De twee zangers van de eerste albums werden wandelen gestuurd en niemand minder dan – de voor mij onbekende – Patrick Sühl en – de wel gekende – Frank Beck (Gamma Ray live zanger) mogen hun stempel op het geluid drukken. Dit is vrijwel meteen te merken, want beide heren hebben een iets rauwer stemgeluid dan Almanacs vorige zangers.

Thematisch handelt het album over gladiatorengevechten met racewagens. Klinkt op het eerste gezicht wat kinderachtig, maar het concept werd goed uitgewerkt. Het is eens wat anders dan weerwolven, draken en consorten waar men ons in de powermetal mee vermoeid. Gitaartechnisch is Rush Of Death het hardste album in de discografie van Almanac geworden, dus ook hier is er een kleine koerswijziging met het verleden. Van de harde songs is Soiled Existence een mooi voorbeeld: de gitaren zijn prominent aanwezig en in de verte hoor je enkele bijna verstopte grunts.

Ook de LMO-wortels van Almanac blijf je horen. Het gros van de songs worden opgeleukt met symfonische elementen. Doch blijft men in Rush Of Death voornamelijk onder de noemer powermetal opereren. Het symfonische aspect is er in mijn ogen slechts ter ondersteuning, want daarvoor hebben de gitaren te veel plaats gekregen op dit album. Het album kent ook enkele lekkere meezingers die snel over de tong zullen rollen, waarvan het openingsnummer Predator en Can't Hold Me Back mooie voorbeelden zijn. Deze laatstgenoemde is dankzij zijn flitsend en sterk refrein een heerlijke meezinger geworden.

Als conclusie kan ik stellen dat de lichte koerswijziging voor mij persoonlijk niet slecht uitpakt. Ik neig meer naar het de zang van de nieuwe zangers dan de vorige tandem David Readman (Pink Cream 69) en Andy B. Franck (Brainstorm). Ook de iets hardere aanpak in de muziek lijk ik goed te kunnen pruimen.

Rush Of Death kende een release op 6 maart 2020 via Nuclear Blast Records.