Dark Fortress – Spectres from the Old World

Het Duitse Dark Fortress gaat al zesentwintig jaar mee. Ik heb de no-nonsense aanpak van de band steeds gewaardeerd. Op de obligatoire demo en debuterende split na brengt de band gewoon full-length albums uit; geen ep’tjes, geen live-albums, geen compilaties, geen speciale schijfjes om extra centen uit onze zakken te slaan… Gewoon de albums in hun verschillende formaten. Dit kan ik – gezien de huidige omstandigheden in de muziekindustrie – alleen maar enorm bewonderen. Dark Fortress brengt een blackmetal die iets meer finesse bevat dan vele van zijn genregenoten. Geen enkel nieuw album klinkt volledig als een van zijn voorgangers. Al deze gegevens zorgen ervoor dat ik steeds weer enorm benieuwd ben naar nieuw werk. In de reeds mooie discografie van de band is Eidolon met zijn magistraal gitaarwerk persoonlijk mijn ijkpunt.

Spectres from the Old World start met de intro Nascence die naadloos overgaat in Coalescence, een lekker agressief nummer zonder al te veel tierlantijntjes. Markant in dit nummer is wel de lange, epische gitaarsolo. Het daaropvolgende The Spider in the Web kent iets meer atmosferische elementen in de achtergrond. Dit nummer neemt wat gas terug en weet erg veel sfeer te scheppen. Ook hier laat V. Santura horen dat hij een begenadigd gitarist is en waarom hij deze post ook bij Triptykon mag bemannen. In het uptempo titelnummer is het vooral zanger Morean die domineert, dit nummer had zo op Eidolon kunnen staan.

Een eerste echte verandering in de sound horen we op Pali Aike. Morean wisselt zijn blackmetalscream met wat “cleanere” vocalen – zoals zijn voorgang Azathoth bijvoorbeeld ook deed op Seance – gedragen door tragere, repetitieve gitaarriffs. Hierdoor krijgen we een iets speelser nummer, maar het bewijst nog steeds de drift van Dark Fortress om niet zomaar tussen de lijntjes te willen kleuren. Pazuzu is weer meer rechttoe rechtaan blackmetal. Isa daarentegen opent traag met een onheilspellende gitaar. De band neemt de tijd voor een epische opbouw en wederom krijgen we wat cleanere vocalen, afgewisseld met Moreans stevige screams. Dit nummer neemt je als luisteraar mee naar het tweede deel van het album. De sfeer vanaf Isa is iets meer experimenteel en atmosferisch. Ook dit nummer kent een heerlijke solo die zeker aangestipt mag worden. Pulling at Threads kent ook weer enkele vocaal cleane stukken, maar ook enkele van de meest agressieve vocalen die Morean op je afvuurt. Wat een heerlijk blackmetalstrot heeft deze man! Het is een korter nummer met scherpe gitaren en militaristische drums. Hier komt de uitmuntende productie het beste tot zijn recht, elk detail is scherp en afgelijnd. Dit staat uiteraard in schril contrast met de productie die we gewend zijn van andere of vroegere blackmetalprojecten, maar laat dat vooral de pret niet bederven.

In Deepest Time trekt de lijn van de voorgaande twee songs gewoon verder. Het wordt bij momenten iets dreigender, maar dit weerhoudt niet dat dit nummer iets saaier is dan de rest. De twee laatste nummers werd geschreven door founding member Asvargr. Hoewel Swan Song niet het laatste nummer van de plaat is, klinkt het muzikaal wel als een afsluiter. De riffs, de drums vertragen en alles lijkt te werken naar slepend einde… Alleen is er na dit nummer nog Nox Irae, het echte afsluitende nummer. Dit laatstgenoemde start nog trager en sleept zich nog meer voort dan zijn voorganger. Mijns inziens is het dan ook compleet overbodig. Het bewijst ook onmiddellijk waarom de enige founding member niet langer alle muziek schrijft.

Fans van het eerdere werk van Dark Fortress zullen niet teleurgesteld worden. Spectres from the Old World heeft genoeg raakvlakken met de voorgaande album en voldoende evolutie daarvan om een plekje in je eigen muziekbibliotheek te rechtvaardigen. Fans van obscure black met de oude stempel (zwart-wit hoezen) zullen een pak minder op hun wenken worden bediend. De productie is helder en de gehele kwaliteit van de songs is goed.

Spectres from the Old World kende een release op 28 februari via Century Media Records.

Afbeelding