Avatarium - The Fire I Long For

Avatarium is één van de opmerkelijkste heavy rockbands die er tijdens dit bijna voltooide decennium zijn bijgekomen. De oorspronkelijke bezieler van deze Zweedse groep is het doom metal icoon Leif Edling, bassist en songwriter bij Candlemass en The Doomsday Kingdom. Kenmerkend voor de muziek zijn de zware doomriffs, meestal begeleid door een Hammond orgel en aangevuld met de aparte, ietwat blues-getinte zang van frontvrouw Jennie-Ann Smith. Avatarium debuteerde in 2013 met het gelijknamige album en bracht sindsdien elke twee jaar een nieuwe plaat uit, zodat we met The Fire I Long For intussen aan het vierde schijfje zitten. Behalve bij Candlemass heeft de groep toch vooral inspiratie geput bij de grondleggers van de hard rock uit de jaren 70 van de vorige eeuw: Deep Purple (het Hammond orgel), Led Zeppelin (de psychedelische factor), Rainbow (de dramatiek) en Black Sabbath (de loodzware riffs). Toch vermijdt de band om steeds weer hetzelfde te klinken, en zo is deze nieuwe plaat alweer een uitschieter in het rijke aanbod van releases.

Het zware, stuwende Voices opent met een dreigende ondertoon die nog wordt versterkt door de onheilspellende synths en snerpende gitaar van Marcus Jidell. Op Rubicon is het ritme wat groovender en krijgt de stem van Jennie-Ann Smith een wat uitdagender, bijna sensueel karakter. Het volgende Lay Me Down is volledig in de sfeer van het Rainbow-nummer Catch The Rainbow en heeft zoals wel meer in het Avatarium repertoire een tekst met een donkere poëtische inslag. Porcelain Skull is het eerste van drie songs die geschreven zijn door Leif Edling, hoewel die tegenwoordig geen deel meer uitmaakt van de groep. Het is een typische heavy doomsong met naar het einde toe knappe gitaarsolo's. Wat meer up-tempo horen we op Shake That Demon, dat wat meer refereert naar het werk van Dio. Het psychedelische karakter van Led Zeppelin komt dan weer om de hoek kijken op het prachtige Great Beyond. Samen met de dominante keyboards begeleidt het sublieme slidegitaarwerk van Marcus Jidell de gepassioneerde zang van Jennie-Ann op de ballad The Fire I Long For. Deze titeltrack is dan ook één van de beste tracks op dit album. De laatste twee nummers zijn beide van de hand van Leif Edling. Epitaph Of Heroes is volledig in zijn bekende stijl: loodzware doom met dreigende ondertoon en passende vocals die aan de song de nodige glans geven. Afsluiter Stars They Move is dan weer van een totaal andere aard. Het is een erg gevoelige ballad waarop Jennie-Ann Smith nog eens volop mag schitteren. The Fire I Long For is alweer een erg geslaagd schijfje, en ik ben er nog lang niet uit welke van de vier tot hiertoe het beste Avatarium album is. Wel al zeker is dat dit nieuwe werk mijn jaarlijstje van 2019 probleemloos zal halen. En nu maar wachten tot deze formatie nog eens onze kant uitkomt.