Samenvatting

Recensie door Srachex op 15/11/2019
  • Uitgebracht door Blood Music
  • Metalfans score80

De muziek die op Walk Beyond the Dark wordt gebracht is episch, goed doordacht, gelaagd en beladen met sfeer. De combinatie van de melancholische klanken van de cello met de elektrische gitaren werkt enorm goed.

Pluspunten

  • Combinatie van cello en elektrische gitaren werkt enorm goed
  • Veelzijdig album

Minpunten

  • Niet geschikt voor elke gemoedstoestand

Abigail Williams is een Amerikaanse band gebouwd rond één figuur: Ken Sorceron. De band veranderde sinds hun debuut van koers en zo werd de symfonische black vanop In the Shadow of a Thousand Suns uit de tweede plaat In the Absence of Light geweerd. Tegenwoordig is het atmosferische black dat men als vaandel draagt. Vandaag krijgen we met Walk Beyond the Dark alweer de vijfde plaat van de Amerikaan voorgeschoteld.

Het eerste dat opvalt is dat Sorceron dondersgoed weet hoe hij een bepaalde sfeer moet weergeven. De nummers op Walk Beyond the Dark zijn gelaagd en beladen met sfeer. Op sommige momenten mag je retestrakke black verwachten en op andere momenten wordt het gas compleet teruggenomen en krijg je melancholische klanken voor de kiezen. De grootste melancholie verkrijgt men dankzij het gebruik van cello’s (luister maar eens naar de intro van Black Waves en het epische The Final Failure). De combinatie van deze cello met de elektrische gitaren is er eentje om van te smullen. Merk op dat ik duidelijk stipuleer dat het niet om symfonische black gaat en er toch een symfonisch instrument wordt gebruikt. Om die extra gelaagdheid in de nummers te krijgen, schuwt men ook de cleane vocalen niet. Deze komen her en der de kop op steken ter afwisseling van Sorcerons agressieve blackmetalstrot.

De muziek die op Walk Beyond the Dark wordt gebracht is episch, goed doordacht en ideaal voor dit herfstig en huilerig weer, waardoor ze dus ook niet geschikt is voor elke gemoedstoestand. Albumopener I Will Depart is geleest op sterke, snellere riffs en kent een goed refrein dat onmiddellijk blijft steken. Born of Nothing daarentegen start traag met dissonante riffs, gesterkt door de cello en breekt plots uit tot bombastische black metal om na drie minuten en half een bijna ambient-achtige passage te kennen. Als laatste een eervolle vermelding voor de korte, maar heerlijke gitaarsolo op de epische afsluiter The Final Failure. Het album laat dus de vele gezichten van Abigail Williams zien. Ik kan het album aanraden aan eenieder die zijn black het liefst lust zoals een mix tussen Limbonic Art, Wolves in the Throne Room en het oude Nachtmystium.

Walk Beyond the Dark kent een release op 15 november via Blood Music Records.

 


Metalfans.be-nieuws in je facebook nieuwsfeed?