Wind Rose – Wintersaga

Italianen en powermetal; het is een uniek gegeven. Net zoals het feit dat niet alle pasta’s smaken, is er ook een groot deel van de Italiaanse powermetal die niet te vreten valt. Mocht u hen nog niet kennen, laat u bij Wind Rose vooral niet afschrikken door de Italiaanse powermetal-stempel, want Wind Rose brengt het beter dan een groot deel van hun land/genregenoten.

De vijf heren delven op hun vierde full-length hun sound verder uit. Teksten gebaseerd op Tolkiens werk blijven aan de basis van de muziek die de Italianen brengen. Francesco Cavalieri (die volgens de huidige informatie ook achter de microfoon staat op het nakende Fairyland-album) vervult een sleutelrol in de sound van Wind Rose. Daar waar andere powermetalbands eerder opteren voor een zang in de hogere regionen, zingt Cavalieri veel dieper en ruiger waardoor het geheel een ongepolijste, rauwere indruk krijgt.

Hopelijk krijg ik je met deze intro mee in het verhaal van Wintersaga, want dit album is momenteel een van de betere powermetal die wordt uitgebracht. Alles start met Of Iron And Gold een epische intro die me een klein Skyrim-gevoel geeft. Het eigenlijke album gaat van start met Wintersaga. Het titelnummer kent een pak folk-invloeden via de keys en laat onmiddellijk een erg ruige Cavalieri horen. De band komt regelmatig versterken met krachtige koorzangen. Een naam die je voor dit lied in gedachten moet houden, is Ensiferum. Mogelijks een naam die de meeste powermetalfans zal doen fronsen, maar dat is de power en de sfeer die het nummer uitstraalt. Drunken Dwarves is het tweede nummer dat als single werd uitgegeven. Een erg vrolijk uptempo nummer waar het refrein aanzet om mee te zingen en drinken.

Je moet ergens onder eens teen hebben geslapen om het succes van Diggy Diggy Hole te hebben gemist. Met 6,3 miljoen views op youtube is dit nummer voor Wind Rose-begrippen een stralend succes geworden (om dit in een perspectief te plaatsen: Killers With The Cross (Official Video) van Powerwolf staat een jaar online en heeft evenveel views). Het nummer is een cover oorspronkelijk geschreven door enkele Minecraft-verslaafde leden van Yogscast, een groepje gamers die videobeelden op de sociale media plaatsen en een grote aanhang heeft. Het nummer, dat wel uitzonderlijk voor Wind Rose geschreven leek te zijn, is catchy and cheesy as f*ck, iets waar de doorgewinterde powermetalfan natuurlijk geen probleem mee heeft.

Mine Mine Mine! start rustiger, kent vele koorzangen geholpen door de andere bandleden en moet de cheesiness van zijn voorganger wat uitvegen. The Art Of War (niet aan Sabaton denken) borduurt hierop rustig verder en kent zoals de rest van de voorgaande songs een catchy refrein, gescandeerd door de gehele band, dat je in no time meepikt. Ook de folk-invloeden verdwijnen niet naarmate de plaat vordert. There And Back Again is een epische knaller geworden, de muziek wordt iets duisterder wanneer de band over Bilbo’s reis verhaalt. Cavalieri laat zijn meest zuivere stem horen in wat een epische, emotionele track zal blijken te zijn. The King Under The Mountain (met enkele Korpiklaani-invloeden) en We Were Warriors sluiten de plaat in epiek en heraldiek af.

Wind Rose opereert ergens tussen Dragonland, Korpiklaani en Ensiferum. Het Italiaanse vijftal heeft weldegelijk een eigen geluid en een eigen smoel en heeft een knappe plaat geschreven die me op geen enkel moment heeft verveeld. De perfecte balans tussen catchy en cheesy enerzijds en episch en heroïsch anderzijds werd bijna foutloos uitgewerkt. Negatieve aspecten heb ik op deze plaat niet gevonden. Met acht sterke nummers en een mooie intro die boven de vijftig minuten afklokken heb je als power/folkmetalfan voldoende waar voor je geld.

Wintersaga kende een release op 27 september via Napalm Records.