Amörtisseur - Ik Hang Het Uit

Amörtisseur is een bijzondere cover/tributeband. Ze vertalen/herschrijven songs van Motörhead naar het Antwerps. Dat leverde reeds een mooie EP (Veel Te Hard) en een knap album (Lemmium) op.

Intussen is de band toe aan het tweede volledige album. Deze keer slechts zes songs, een pak minder dan de twaalf op Lemmium. Maar op dat album kreeg je eigenlijk de tracks van de eerste EP als extraatje. Voor elk van de zes nieuwe tracks deed het Antwerpse trio een beroep op gasten. Meestal valt dat goed uit, een paar keer hebben we toch wat bedenkingen.

Titeltrack Ik Hang Het Uit (Born To Raise Hell) is een samenwerking met het rapduo Slongs Dievanons en Halve Neuro. Als je hardrock combineert met rap ligt de lat hoog. Denk maar aan het schitterende Walk This Way van Aerosmith en Run DMC. Maar Amörtisseur neemt deze horde moeiteloos. Deze cover is vet en catchy. De raps komen er heel organisch bij en het hele nummer knalt als vuurwerk. Lemmy luistert vast grijnzend mee vanuit het graf. Ook de bijdrage van violiste Nele Paelinck (van School Is Cool) op Ge Leeft Maar Ene Keer (Live To Win) is heel goed. Haar ‘viool-solo’ zou kunnen doorgaan voor een gitaar-solo, maar is toch net ietsje anders. Een absolute verrijking voor een van clichés aan elkaar hangend genre als de hardrock.

Klotekerk, een coverversie van Bad Religion, heeft een knappe intro en outro van Blaastaal, maar hier bekruipt ons toch het gevoel dat er meer in zat. De kritiek op het christelijke geloof wordt tekstueel op een wel heel oubollige manier vertaald. Durfde de band het niet aan om ook nog pakweg de Joodse of moslim-gemeenschap, beiden toch heel actueel en heel aanwezig in Antwerpen, een veeg uit de pan te geven? Het is wel zo makkelijk uit te halen naar een religie die niet terugslaat. Muzikaal is dit wel heel goed te pruimen.

Gelijkaardige versleten stereotypen uit de jaren '80 volgen in de tekst van Kapitalist, met dj-duo Goe Vur In Den Oto. Ook hier had Amörtisseur Lemmy’s Eat The Rich makkelijk kunnen herschrijven naar een rant tegen pakweg Bitcoin-beleggers, IPhone-adepten, hardnekkige dieselrijders of de CEO van Katoen Natie. Dat ze dat nochtans in de vingers hebben, bewezen ze op Lemmium, waar ze Just Cos You’ve Got The Power (een aanklacht tegen machtshongerige bedrijfsleiders) herschreven naar Burgemeester, een aanklacht tegen Bart De Wever. Hier blijven ze jammer genoeg tekstueel heel dicht bij het origineel. En opnieuw: muzikaal klopt het plaatje wel.

Nog zo’n gemiste kans is Bummer, de Amörtisseur-versie van Bomber met Marcel Vanthilt als gastzanger. Waar Bomber inhoudelijk nog een tweestrijd was tussen de lafheid van een bommenwerper en de stoere taal van de piloot, is Bummer een hoopje nonsens bij elkaar. De vlag (bummer) dekt de lading en dat was misschien nog wel de bedoeling van de grap. Bomber verdiende beter.

Het afsluitende Raak Me Niet Aan (Please Don’t Touch) maakt veel goed, en dan niet omdat Amörtisseur en Sid Sinner hier toch wel voor een deel aansluiten op MeToo, maar vooral omdat ze er samen een pracht van een nummer van gemaakt hebben. Soms moet je het niet te ver gaan zoeken en al zeker niet als je met de erfenis van Motörhead aan de slag gaat.

Ik Hang Het Uit is verkrijgbaar als LP bij Starman Records, met een hoes die met meer dan een knipoog verwijst naar die van Electric Ladyland van Jimi Hendrix. Je krijgt er wel gewoon een downloadcode bij zodat je de zes nummers ook digitaal kan beluisteren.