Samenvatting

Recensie door voorzitter op 08/02/2018
  • Uitgebracht door Napalm Records
  • Metalfans score82

Alles wat Heidevolk in het verleden leuk en interessant maakte, vind je ook nog op Vuur Van Verzet.

Pluspunten

  • Er werd niet of maar weinig gesleuteld aan de succesformule
  • De nieuwkomers in de band zorgen voor een organische evolutie

Minpunten

  • Het Engels vormt geen meerwaarde en knabbelt aan de authenticiteit van Heidevolk

Het zesde album van het Nederlandse Heidevolk. Omdat de formule zo succesvol is, zijn er maar weinig aanpassingen gebeurd. Vuur Van Verzet is net als zijn voorgangers een gedegen brok folkmetal, met tweestemmige zang in het Nederlands en een flinke dosis thrash. Misschien was er toch enige druk van het label of het management, want voor het eerst in de geschiedenis staan er ook twee tracks in het Engels op.

Helemaal nieuw is het gebruik van het Engels ook weer niet. Op het vorige album, Velua, stonden reeds drie bonus-tracks met (Engelstalige) covers van Led Zeppelin, Billy Idol en The Nits. Maar toch is het in zekere zin het einde van een tijdperk voor Heidevolk, want deze keer wordt in het Engels gezongen op volwaardige albumtracks. Het toegeven aan die druk en de aanhoudende concerttournees in het buitenland hebben er misschien ook toe geleid dat er nog nauwelijks originele bandleden bij Heidevolk spelen. Geen idee of al die nieuwkomers zich net zo verbonden voelen met het Gelderland als diegene die de band opgericht hebben. Het thema van de Gelderse Heimat komt daardoor, afgaand op de titels, misschien ook net iets minder vaak voor op Vuur Van Verzet.

Misschien best jammer allemaal, maar moeten we daar als metalfan van wakker liggen? A Wolf In My Heart en The Alliance (slechts ‘voor de helft’ in het Engels) vallen ons op omdat wij Nederlands kennen, maar buiten Vlaanderen en Nederland klinkt onze taal net zo exotisch als pakweg Noors, Litouws of Maltees. Opvallender misschien is toch dat er op dit album meer nadruk ligt op de gitaren en de koorzang en minder op de leadvocalen, nochtans één van de unieke punten van de band. De tweestemmigheid blijft wel behouden, maar het spel van hoge en lage cleane vocalen is hier veel minder uitgewerkt dan op eerdere albums van Heidevolk. Het zal ook een opgave geweest zijn om iemand als Joris Boghtdrincker (nu o.a. bij :Nodfyr:) te vervangen. Metalzangers met hetzelfde bereik en dezelfde klankkleur en die ook nog een tweede leadzanger naast zich dulden, ze zullen niet in rijen van tien staan aanschuiven hebben. En het is ook goed voor de band dat er geen Boghtdrincker-kloon achter de microfoon staat. Zo kan de band op een meer organische wijze evolueren en via kleine nuanceverschillen afwijken van de bekende paden.

Maar de fans kunnen gerust zijn. Alles wat Heidevolk in het verleden leuk en interessant maakte, vind je ook nog op Vuur Van Verzet.


Metalfans.be-nieuws in je facebook nieuwsfeed?