Elvenking - Reader Of The Runes-Rapture

Fans van het fantasy-genre, waaronder ik mezelf zeker ook reken, worden de laatste twee decennia op hun wenken bediend, met onder vele andere de filmcyclus rond The Lord Of The Rings en de TV-series die zijn gebaseerd op de boekenreeks A Song Of Ice And Fire en op The Witcher. Het viel dan ook wel te verwachten dat er vanuit het metalgenre bands zouden aantreden die zich aan ambitieuze fantasy-concepten zouden wagen. Artiesten zoals Arjen Lucassen (Ayreon), Tobias Sammet (Avantasia), Luca Turilli (Luca Turilli's Rhapsody) en Allesandro Staropoli (Rhapsody Of Fire) bewezen in het verleden reeds grootse dingen op dat vlak te kunnen realiseren. Eén van de meest ambitieuze formaties op dit gebied is het Italiaanse Elvenking, dat in 2019 het eerste deel uitbracht van een zelfbedachte fantasy-story, die uiteindelijk zal uitmonden in een trilogie. De titel van deze trilogie is Reader Of The Runes en het tweede deel daarvan, dat de titel Rapture meekreeg, wordt op 28 april uitgebracht door het label AFM Records.

Het op muziek zetten van een uitgebreid, zelfverzonnen verhaal is natuurlijk nog iets heel anders dan een film of een boek. Als je kijkt hoever Arjen Lucassen en Tobias Sammet wilden gaan om hun fantasy- of science-fiction concept kracht bij te zetten, door middel van orkestraties, koortjes, een veelheid aan gastvocalisten en andere muzikanten, dan besef je dat je er tegenwoordig met beperkte middelen veelal niet meer geraakt. Met Divination, het eerste album uit de  Reader Of The Runes-trilogie slaagde Elvenking er nog wel in om met een erg degelijke plaat voor de dag te komen. Dankzij de gebruikelijke opsmuk zoals koortjes, violen, orkestraties en middeleeuwse folk-elementen, en ook wel de uitstekende mix van producer Dan Swano, was Divination een zeer acceptabel schijfje. Deze Dan Swano staat niet meer bij de credits van opvolger Rapture vermeld, en dat is mogelijks ook wel wat van invloed op het totale geluid van het nieuwe plaatje. Daarnaast voelde de band zich, vanwege de verderzetting van het verhaal, ietwat meer gedwongen om bij dit tweede deel een wat donkerdere sfeer te scheppen, hetgeen dan weer geleid heeft tot meer soberheid. Maar soberheid is binnen dit epische, bombastische genre nu net iets dat je kunt missen als kiespijn, en daardoor valt Rapture toch wel eerder wat tegen. Door het reduceren van die vele extraatjes is de algehele sound van dit nieuwe album wat teveel herleid tot die van een doorsnee heavy metalband. Neem daarbij nog het eerder matige zangniveau van frontman Damnagoras, die ik niet echt geschikt vind voor dergelijke epische powermetal, en het wordt duidelijk dat Elvenking niet over alle capaciteiten beschikt om te kunnen doorgroeien tot een echte topper. Wel heel wat talent is er aanwezig bij gitarist Aydan en drummer Symohn. Deze laatste neemt de rest van de band uitstekend op sleeptouw, vooral dan tijdens de snellere nummers, en ook Aydan zorgt, met zijn flitsend gitaarwerk, geregeld voor het nodige vuurwerk. Het zijn dan ook vooral de up-tempo tracks, zoals To The North en An Autumn Reverie, waarmee de band het meeste indruk maakt. Beide songs maken gebruik van onvervalste thrash riffs en tonen aan dat Elvenking over een sterke ritmesectie beschikt. Het zijn natuurlijk niet dit soort van songs die bepalend zijn voor een symfonisch powermetal album, want daarvoor moeten we terecht bij nummers zoals bijvoorbeeld The Hanging Tree en Bride Of Night, die allebei reeds als single werden uitgebracht. Bij deze tracks valt onmiddellijk de voorspelbare standaardformule op die de band hier hanteert. Tijdens Bride Of Night is ex-Draconian zangeres Heike Langhans even van de partij, maar je moet wel goed opletten om de nuance te ontwaren tussen haar stem en die van Damnagoras. Het valt trouwens op dat haar bijdrage de enige is als gastmuzikant aan dit album. De rest van het nieuwe songmateriaal is helaas van een nogal matig niveau, hetgeen vooral te wijten is aan een gebrek aan inspiratie, de niet echt overtuigende zang van Damnagoras en de sobere aanpak in het algemeen.

Globaal gezien vind ik Rapture dus geen echt geslaagd vervolg op Divination. Elvenking zet op deze manier geen stap verder om aansluiting te vinden bij de top van de Italiaanse metalscène, het zal dus afwachten worden wat ze ons zullen presenteren met het derde deel van hun Reader Of The Runes-trilogie.

Luistertips: Bride Of Night; To The North; Red Mist

Huidige Line-Up

Damnagoras: zang  
Aydan: leadgitaar, keyboard 
HeadMatt: gitaar  
Jakob: basgiaar  
Symohn: drums  
Lethien: viool