Ad Infinitum - Chapter III- Downfall

Het gaat snel met Ad Infinitum, de Zwitserse symfonische metalband die in 2020 debuteerde met het album Chapter I- Monarchy, een plaat die spontaan en veelbelovend klonk en in het algemeen ook goed werd ontvangen. De opvolger, Chapter II- Legacy, kwam er reeds een anderhalf jaar later en bevestigde al het goede van het eerste schijfje, al werd er naar mijn mening toch ook iets teveel op veilig gespeeld. Nu, opnieuw een anderhalf jaar later, is het derde album van deze band alweer een feit. Dit nieuwe schijfje kreeg de titel Chapter III- Downfall mee, en heeft als historisch concept de mythologie van het oude Egypte. De hoop die ik aanvankelijk in verband met deze band koesterde, namelijk dat ze vernieuwend zouden zijn en de bakens zouden gaan verleggen, heb ik na het beluisteren van Downfall definitief laten varen. Misschien was die hoop reeds vanaf het begin ongegrond, maar destijds maakte de groep toch vooral een frisse en ongedwongen indruk. Hoe dan ook zal het nieuwe schijfje niemand ontgoochelen die de vorige platen al goed vond, want opnieuw valt er te genieten van uitstekende composities, die variëren tussen up-tempo songs en ballads, soms afgekruid met wat folk-invloeden en zelfs wat djent, en die bovenal gedomineerd worden door de wendbare stem van zangeres Melissa Bonny.

De nu dertigjarige Melissa Bonny is afkomstig uit het Zwitserse Montreux en begon haar zangcarrière bij een plaatselijke coverband. Daarna kwam ze terecht bij de folkmetalband Evenmore en nog wat later ook bij Rage Of Light, twee bands die ze ondertussen alweer heeft verlaten. De oprichting van Ad Infinitum kwam er in 2018, en sinds de opnames van het debuutalbum is de line-up onveranderd gebleven. Bonny trad ook al aan als gastzangeres bij onder meer Warkings (onder de nickname Queen Of The Damned), Feuerschwanz en zeer recentelijk nog bij het nieuwste Kamelot album, maar bovenal wordt het uitkijken naar het debuut van haar nieuwe band, The Dark Side Of The Moon, dat in mei verschijnt.

Downfall gaat van start met Eternal Rains en Upside Down, twee tracks die al meteen het vermoeden bevestigen dat er ook met dit nieuwe songmateriaal niet veel nieuws onder de zon is. Beide songs borduren rustig verder op het succes van hun voorgangers, maar het feit dat ze allebei erg knap in elkaar zitten zorgt ervoor dat het niet eens zoveel uitmaakt. Track nummer drie Seth is zowat het enige nummer waarbij de oriëntaalse arrangementen inpikken op het thema van de plaat, en vormt één van de hoogtepunten van het schijfje. From The Ashes is zo'n song met een machtige melodie die zich onmiddellijk in je hoofd nestelt, iets wat bij Ad Infinitum wel vaker het geval is, terwijl we met Somewhere Better een eerder modale ballad voorgeschoteld krijgen die enkel door de formidabele stem van Melissa Bonny wordt overeind gehouden. The Underworld is een heftige up-tempo track waarop Bonny naast haar cleane zang ook haar grunts wat uitvoeriger ten gehore brengt. In Ravenous zitten wat Keltische folkinvloeden verwerkt en dat doet, in combinatie met de afwisselend heldere en ruige zang, wel wat denken aan de meer toegankelijke songs van Eluveitie. De honingzoete ballad Under The Burning Skies en de mid-tempo track The Serpent's Downfall zijn, wat mij betreft, zonder enige meerwaarde, en kunnen min of meer als 'fillers' beschouwd worden. Architect Of Paradise is leuk omdat het wat van de djent-effecten bevat zoals je die ook bij bijvoorbeeld Disturbed aantreft, en New Dawn is ondanks het wat melige, radiovriendelijke refrein toch best wel een goede song. Het afsluitende Legends gaat van start met een korte tekst die werd ingesproken door Eluveitie-frontman Chrigel Glanzmann, en heeft, toch enigszins verrassend, wat prog metal invloeden meegekregen. Hopelijk krijgen we in de toekomst wat meer van dergelijke songs met een licht progressief karakter te horen, want dat zou de diversiteit in het repertoire van de band enkel maar ten goede komen.

Indien de vorige schijfjes van Ad Infinitum je konden bekoren, zal dat met dit nieuwe album ook wel het geval zijn. De band doet immers gewoon verder met datgene waar ze zo goed in zijn, namelijk het brengen van moderne, maar tegelijkertijd ook tijdloze symfonische metal. 

Luistertips: Seth; Ravenous; Legends

Huidige Line-up

Melissa Bonny: zang 
Adrian Thessenvitz: gitaar 
Korbinian Benedikt: basgitaar 
Niklas Müller: drums