Nanowar Of Steel – Dislike To False Metal

De grapjassen van Nanowar zijn slechts 2 jaar na hun volledig Italiaanse album Italian Folk Metal al klaar met een nagelnieuwe plaat. Dislike To False Metal heet het nieuwe schijfje dat bol staat met parodiemetal. Ja hoor, als het van Napalm Records afhangt, dan is het metalgebeuren weer een genre rijker. In 2020 kreeg de heruitgave van Stairway To Valhalla een prima score van me met het commentaar “beter goed gestolen dan slecht bedacht”. Een regel commentaar die ik ook voor dit album perfect uit mijn vorige recensie kan stelen.

Dislike To False Metal start met Sober, een nummer dat de piratenmetal van Alestorm parodieert. Het mag gezegd worden dat Nanowar de accordeonmetal van Alestorm haast perfect weet te benaderen. In dit nummer wordt er gezongen over nuchtere piraten die geen rum maar gemberthee drinken. Flauwere humor kun je niet bedenken, maar ik moet er wel om glimlachen. Daarop volgt het symfonische powermetalnummer Winterstorm in the Night dat een ode is aan roos, pellekes, schilfertjes… Dit nummer is zonder enige twijfel het sterkste nummer op het album en draagt mijn absolute voorkeur weg. Het is het bewijs dat Nanowar geen ideeën bij andere bands moet gaan stelen en geweldige bombastische symfonische powermetal kan schrijven. Liefhebbers van catchy nummers met meezingbare refreinen komen helemaal aan hun trekken.

Disco Metal klinkt helemaal zoals de titel weergeeft. Het nummer neemt je enkele decennia terug in de tijd, met inbegrip van een overdosis aan auto-tune op de vocalen. Op zich geen slecht nummer, maar ik kan me niet inbeelden dat de gemiddelde metalfan hiervan opgewonden wordt. Muscle Memories heeft een insteek van glammetal en hardrock. Het zou zo op een album van Steel Panther kunnen staan, want het draait om het feit dat het niet gay is om als fitnesser naar je bezwete lichaam in de spiegel te kijken. Mijn hart slaat een tikje sneller wanneer Chupacabra Cadabra start en ik de drumsolo van Painkiller hoor. Ik dacht: “Yes! Een Judas Priest-nummer.” Koud was de douche wanneer de drumsolo uitmondt in een Mexicaans mariachi-nummer. Dit nummer etaleert opnieuw het gigantische talent dat Nanowar bezit. Ze lijken gewoon alles te kunnen; niets is hen te moeilijk of te veel. Alleen duurt dit nummer bijna tien minuten en lijkt het hierdoor eindeloos lang. Mariachimetal is leuk, maar niet voor zo lang!

Ik haal telkens opgelucht adem wanneer het zesde nummer Pasadena 1994 start. Dit nummer is een Sabaton-parodie en om hun geweldige songwriting in de verf te zetten, komt Joakim Brodén zelf de gastvocalen in dit nummer verzorgen. Het is ongelofelijk hoe goed Nanowar het Sabaton-geluid weet te kopiëren. Dit nummer gaat over een voetbalmatch uit 1994 en steekt de draak met de thematiek die Sabaton in hun muziek gebruikt. Metal Boomer Battalion hekelt de metal-trollen op internet en de elitaire commentaren die ze op berichten of onder video’s zetten van muziek die volgens hen niet metal waardig is.

Dimmu Boogie is geen blackmetaltrack maar een boogiewoogie-nummer. En ook hier is mijn verwondering groot. Wat kunnen deze heren spelen! Protocols (of the elders of Zion) of love weet mijn verwondering om te toveren naar verontwaardiging, want dit nummer heeft niets meer met metal te maken. Het is een boysband-nummer geworden waarin de stijlen van Backstreet Boys en Justin Bieber worden gemengd met wat Céline Dion en zelfs wat Eye of the Tiger. Dit is een gruwelijk nummer (net omdat het zo overtuigend goed wordt gebracht) en hoort absoluut niet thuis op een metalplaat, zelfs geen parodiemetalplaat. Afsluiten doen de heren met The Power of Imodium dat een parodie is op het legendarische Power Of The Dragonflame van Rhapsody (destijds nog zonder de “of Fire”). Ook dit is een enorm sterk symfonisch metalnummer dat bol staat van de pipi-kaka-humor.

Het zijn de erg knappe nummers met symfonische powermetal op deze schijf die me aan het denken zetten. De levensduur van parodieband is niet erg lang, of comedie-acts in het verlengde daarvan. Ergens is het spijtig dat Nanowar of Steel met zijn bangelijk sterke songwritingskills wat ideeën van anderen blijft recycleren. Ze hebben op deze plaat en in het verleden al voldoende bewezen dat ze erg sterke muzikale capaciteiten hebben. Hopelijk wenden ze deze grote kunde eens aan om een origineel symfonisch powermetalalbum te schrijven vol nummers met een eigen karakter.

Dislike To False Metal kende een release op 10 maart 2023 via Napalm Records.