Dan Brooklyn - The Great Beast

Dan Brooklyn is een Nederlander met een missie. Hij wil zichzelf in het rijtje van shockrockers zetten, naast Alice Cooper en Marilyn Manson. Naast die twee iconen is er natuurlijk nog veel plaats, maar je moet dan wel helemaal voluit gaan om vanuit het niets zo hoog te mikken.

Dan Brooklyn was eerst drummer voor hij zichzelf als frontman naar voren schoof. Dat hoor je op The Great Beast, waar op sommige tracks de gitaarsolo lijkt ingeruild te zijn voor een drumsolo. Echt shockerend is dat uiteraard nog niet. Dat element moet komen van de lyrics. Die gaan op dit conceptalbum allemaal over Aleister Crowley, een bekende aanhanger van het occulte. Die naam valt wel vaker als inspiratie voor metalbands, maar meteen een heel conceptalbum over Crowley is wel ambitieus. Aleister Crowley is misschien geen onbekende in het metalwereldje, weinigen duiken er zo diep in als Dan Brooklyn. 

Het album opent niet met de sterkste tracks. De koortjes klinken vanaf Boleskine House behoorlijk haunting, maar Brooklyn's vocalen - ergens tussen clean, spuwen en grunten in - zijn moeilijk om te volgen en geven zichzelf pas prijs na verschillende luisterbeurten. En net dat heb je toch nodig bij shockrock. Ook een catchy refrein ontbreekt te vaak. Net dat is de sterkte van Alice Cooper en Marilyn Manson: zelfs niet-metalheads kunnen vaak makkelijk out of the blue een stukje refrein citeren. Om te shockeren moet je in de eerste plaats begrepen worden.

Dan Brooklyn heeft wel een paar sterke troeven. Muzikaal hoor je niet dat dit een eenmansproject is. Deze industrial metal heeft vaak een lekkere groove met een goed evenwicht tussen agressie en tempo. Ergens tussen Marilyn Manson en Rammstein in. The Euinox Of The Gods en titeltrack The Great Beast zouden zo op het volgende Rammstein-album kunnen staan. Telkens met een goede drive en net iets vlotter te volgen lyrics. Samen met single Liber XLIV zijn dit de sterkste tracks van het album. Ook de productie en mix zijn voor het hele album top, waarbij samples de eenvormige vocalen compenseren. 

Het is een goed idee om bij een conceptalbum slechts één kapitein aan het roer te hebben, maar hier lijkt de situatie eerder dat er te weinig matrozen aan boord werden gehaald om de vooropgestelde haven ook effect te bereiken. Behalve de eerder aangehaalde troeven is er nog één element dat ons overtuigt van het potentieel van dit project. Als uitsmijter brengt Dan Brooklyn een cover van Mr. Crowley van Ozzy Osbourne, met minder industrial en meer klassieke heavy metal in de mix. Deze cover overtuigt van bij de eerste noot.