Samenvatting

Recensie door Srachex op 27/12/2021
  • Uitgebracht door Napalm Records
  • Metalfans score75

Angel of Carnage Unleashed is een prima album met enkele mooie hoogtepunten, maar ook minder beklijvende stukken. Voor mensen die houden van oude symfonische black en het niet erg vinden dat paganinvloeden het ritme en het venijn soms uit de muziek trekken.

Pluspunten

  • You Bitter Source of Sorrow
  • Prima album met enkele sterke nummers…

Minpunten

  • … en stukken muziek die iets minder beklijvend zijn.

Maar liefst 23 jaar zit er tussen Witch-Hunts, het derde album van Darkwoods My Betrothed, en Angel of Carnage Unleashed. De reden waarom Darkwoods My Betrothed in de spotlights staat is het feit dat Tuomas Holopainen van Nightwish de keys inspeelt. Voorheen als sessiemuzikant, tegenwoordig als volwaardig bandlid. Echter, daar houdt de Nightwish-referentie niet op, want op Angel of Carnage Unleashed worden de drums verzorgd door Kai Hahto die sinds 2019 op de drumkruk zit bij de legendarische Finse band.

Darkwoods My Betrothed brengt symfonische black zoals Dimmu Borgir op zijn eerste twee platen bracht en zoals Emperor het aan de scene heeft geleerd. Veel invloeden van deze bands zijn in de muziek van Darkwoods terug te vinden, al heeft deze Finse band er een eigen draai aan gegeven. De nummers die voornamelijk op deze oude symfonische blackmetal zijn geïnspireerd, zijn heerlijke traktaties. Een lied naar dit voorbeeld, dat er vanaf de eerste luisterbeurt uitspringt, is You Bitter Source of Sorrow. Dit nummer start met een heerlijke riff en een erg zuinige ondersteuning van het keyboard, zoals het legendarische Nagelfar op Virus West durfde te brengen. Een ander nummer dat een bom van kracht uitstraalt, is In Evil, Sickness and in Grief. Hahto geselt zijn drumstel en de knerpende screams van zanger Emperor Nattasett doen met weemoed aan de oude blackmetaldagen terugdenken.

Er zijn op Angel of Carnage Unleashed echter ook momenten dat ik minder lyrisch word. Het zijn de stukken waarop de blackmetal omslaat naar een soort paganblack met akoestische stukken en cleane vocalen. Begrijp me niet verkeerd: ik houd van een goede brok pagan. Alleen vind ik deze stukken op Angel of Carnage Unleashed niet bijzonder geslaagd. In Thrall to Ironskull’s Heart is zo’n nummer. Niet dat de muziek ronduit slecht wordt, maar ik vind deze stukken minder beklijvend dan de snedige blackmetal stukken.

Al bij al is Angel of Carnage Unleashed dus een prima album met enkele mooi hoogtepunten, maar ook minder beklijvende stukken. Een plaats in mijn jaarlijst zal Darkwoods My Betrothed niet halen. Mensen die houden van oude symfonische black en het niet erg vinden dat paganinvloeden het ritme en het venijn soms uit de muziek trekken, moeten deze plaat eens laten draaien.

Angel of Carnage Unleashed kende een release op 12 november 2021 via Napalm Records.

 

 


Metalfans.be-nieuws in je facebook nieuwsfeed?