Rhapsody Of Fire – Glory For Salvation

Glory For Salvation is het dertiende album van Rhapsody Of Fire en het tweede album met Giacomo Voli achter de microfoon. Ik ben een fan van de band en je favoriete bands recenseren is altijd moeilijk. De ep I'll Be Your Hero kreeg een lage score en ik blijf bij mijn mening dat dit schijfje geen meerwaarde biedt. Met The Eighth Mountain sneed de Italiaanse band een nieuwe fantasy saga aan, nl: The Nephilim’s Empire. Het decor van dit verhaal is een koninkrijk van ijs. Hopelijk begeeft de band zich hiermee niet op glad ijs…

Het album opent met het nummer Son of Vengeance, onmiddellijk een echt nummer en geen orkestrale intro zoals we van hen gewoon zijn. Son of Vengeance start traag, maar klimt gestaag op naar een iets sneller nummer. Het is Rhapsody volgens het boekje: een mooi refrein, vol orkestraties en sterke gitaren. Helaas niets wereldschokkends, het is een nummer dat Staropoli zo uit zijn mouw schudt, waardoor het lijkt alsof de band op veilig speelt. Een vreemd begin van het album, want je verwacht van deze band dat ze iets bombastischer beginnen. The Kingdom of Ice kent iets meer van deze bombast dan zijn voorganger. Dit nummer kent de sterke gitaarpartijen die we van Rhapsody of Fire gewend zijn, met inbegrip van een sterke solo tegen het einde van het nummer. Roberto De Micheli is een geweldige gitarist.

Het is pas bij het titelnummer dat ik de band echt hoor schitteren. De muziek op dit nummer is veel uitdagender dan op de vorige twee nummers. Voli wordt door sterke koorzangen bijgestaan, die een echte meerwaarde voor het nummer vormen. Op het vorige album werden de koorzangen door Staropoli verpest door ze met orkestraties te overlappen, dit gebeurt gelukkig niet op Glory For Salvation. Het titelnummer is een luistertip. Eternal Snow is een instrumentaal intermezzo. Doorgaans worden de passages met fluit ingespeeld door Manuel Staropoli, de broer van Alex Staropoli, maar in de bijgeleverde promo werd hij niet in de credits opgenomen. Het intermezzo gaat probleemloos over in Terial The Hawk. Dit nummer krijgt door de blaasinstrumenten een folk karakter en doet terugdenken aan het legendarische The Village Of Dwarves. Ook dit nummer steekt met kop en schouders boven de andere nummers uit.

Maid of the Secret Sand start met erg sterke gitaarpartijen van De Micheli en doet me muzikaal terugdenken aan het album The Frozen Tears of Angels. Abyss of Pain is het vervolg op de intro van het vorige album. Het is het enige lange nummer op Glory For Salvation. Doorgaans sluit de band met deze epische nummers af, maar hier staat het ergens halverwege. Voli haalt op dit nummer zijn pseudo-screams boven, waardoor het nummer een extra randje krijgt. Infinitae Gloriae is opnieuw een middelmatig nummer met een saaier refrein. De band speelt opnieuw op veilig. Magic Signs is de verplichte ballade op dit album, toch wordt het na enkele luisterbeurten een echt sterk nummer. Voli schittert met een fragiele stem en krijgt de plaats om zich helemaal uit te leven. I'll Be Your Hero dat ook al op de gelijknamige ep stond, staat gelukkig onder een andere vorm op dit album. Het nummer start bombastisch en dit voelt veel beter aan dan de kitscherige start op de ep. Uiteraard blijft het refrein hetzelfde en dit is voor mij een grote afknapper. Ook de orkestraties na het refrein blijven te zwak. Het is vreemd dat de band een van de zwakste nummers vooruitschuift als single. Chains of Destiny is het laatste nummer en een snel en leuk nummer met een sterk refrein en een viool die dartel door het nummer huppelt. Het is een leuke uitsmijter.

Rhapsody Of Fire weet op zijn dertiende album zowel positief als negatief te verbazen. Giacomo Voli heeft zijn plaats in de band gevonden en Roberto De Micheli is een waardige opvolger van Luca Turilli. Er zijn een handvol nummers waarop de band alle gekende elementen perfect in lijn weet te zetten en schitterende symfonische powermetal maakt. Het zijn deze nummers die de band zijn hoge status in de scene heeft gegeven. Echter, op andere momenten hoor je de band op veilig spelen, waardoor we ook een handvol minder noemenswaardige nummers voorgeschoteld krijgen. Van een band als Rhapsody Of Fire mogen we verwachten dat de lat hoog wordt gelegd. Hierdoor kan het album zich an sich niet meten met de sterkste albums in hun discografie. Glory For Salvation is met andere woorden geen slecht album, maar Rhapsody Of Fire kan beter. Zeker nu deze nieuwe bezetting op elkaar ingespeeld moet zijn.

Glory For Salvation kende een release op 26 november 2021 via AFM Records.