Vulvodynia – Praenuntius Infiniti

Vulvodynia komt uit Zuid-Afrika en is sinds 2014 actief. Praenuntius Infiniti is hun vierde album. De heren spelen een mix van deathcore en brutal deathmetal. Wie Vulvodynia op Facebook volgt, zal ongetwijfeld niet aan de campagne van dit zestal ontkomen zijn. Vulvodynia weet hoe het om aandacht moeten schreeuwen. Hun eigen mascotte “Bob the Butcher” werd vakkundig uit de hoes van Praenuntius Infiniti geknipt en op de hoezen van tal van andere bekende en minder bekende extreme metal albums geplakt. Verhalen rond deze dikke kale man werden verzonnen, tot grote hilariteit van menig fan. Ze mochten bij Unique Leader Records tekenen en slechts twee jaar na Mob Justice ziet dit vierde album het levenslicht.

Wat mij betreft is het een goede zaak dat de kinderachtige teksten opnieuw géén plaats hebben gekregen op Praenuntius Infiniti. Verkrachtingen, pedofilie en overdreven martelingen behoren niet langer tot het tekstueel repertoire van de band. De nieuwe plaat is een conceptalbum geworden met een sciencefiction- en horrortintje. De band vertelt het verhaal van Praenuntius een goddelijk, buitenaards opperwezen dat de aarde en de mensheid komt teisteren. Dit album is een vervolg van het verhaal dat startte op de ep Finis Omnium Ignorantiam. Een Lovecraftiaans verhaal spreekt me meer aan dan de infantiele uitspattingen waaraan de band zich vroeger waagde.

Zoals eerder gezegd is de muziek van Vulvodynia geen pure deathcore te noemen. Vele stukken leunen eerder tegen brutal deathmetal aan. De muziek hoeft op deze plaat niet de hele tijd een muur van geluid te zijn, wat een deugd is voor het luisterende oor. De muzikanten weten wanneer ze tempowissels moeten inlassen, en wanneer het genadeloos hard mag gaan. Het is deze intelligente benadering van de muziek die de songs interessant maakt en ervoor zorgt dat het album niet vervalt tot een kleurloze brei. Wat echt broodnodig is op een plaat met een speelduur van net geen uur.

Noemenswaardig is de gastbijdrage van Oliver Rae Aleron van Archspire op Banquet Of Enigmatic Horrors, Pt. 2: Agony. De Archspire-zanger grunt aan een werkelijk duizelingwekkende snelheid. Het is adembenemend! Bekijk de video maar eens onderaan deze review. Ondanks dat er verschillende andere gastzangers op deze plaat komen meebrullen (ik ga ze niet allemaal opnoemen), steelt zanger Duncan Bentley zeker de show. Hij grunt met diepe gutturale rochels, scherpe smerige screams en alles daartussenin. Deathcorefans kunnen hun hartje ophalen met bijvoorbeeld The Shadowy Descent Of Gaia of A Cosmic Betrayal, dit laatste nummer benadert het genre het beste op deze plaat. Maar ook van een degelijke portie sfeer is Vulvodynia niet vies. De plaat wordt afgetrapt door een sfeervolle intro en ergens in de helft krijgen we een rustpauze dankzij een instrumentaal intermezzo.

De drie gitaristen in Vulvodynia soleren er op los en zorgen voor een goede dynamiek tussen de verschillende nummers. Deze dynamiek is bijvoorbeeld te horen op Eternal Wasteland Of Galaxies en The War Within waarop brutal deathmetal mag overheersen. Voor een extreme metalplaat met de lengte van Praenuntius Infiniti is dit een absoluut pluspunt. Ondanks het feit dat deze plaat 14 nummers telt, verveelt Praenuntius Infiniti op geen moment. Vulvodynia brengt een plaat die zich zeker kan meten met de grote namen in het deathcore- en brutal deathmetalgenre. De vele nummers blijven interessant en de plaat zakt op geen enkel moment in. Liefhebbers van het (de) genre(s) moeten Praenuntius Infiniti zeker een kans geven!

Praenuntius Infiniti kende een release op 17 september 2021 via Unique Leader Records.