Dee Snider - Leave A Scar

Onlangs werd, tot grote ontgoocheling van velen, bekend gemaakt dat Pukkelpop, ondanks de reeds vergevorderde voorbereidingen, ook dit jaar zal worden afgelast. Gelukkig voor ons, hardrock- en metalfans, kan het Alcatraz festival deze zomer wel doorgaan. Als belangrijkste reden is er natuurlijk het feit dat Alcatraz een stuk kleinschaliger is dan Pukkelpop, maar een bijkomende motivering, namelijk dat de gemiddelde leeftijd van het doelpubliek bij Alcatraz een stuk ouder is (en dat publiek dus door meer vaccinatie ook beter beschermd is tegen Covid-19), is toch iets om even bij stil te staan. Het is een feit dat hardrock- en metalfans doorgaans erg trouw blijven aan hun favoriete muziekgenre en dus jaar in, jaar uit blijven terugkomen naar de gerelateerde festivals. Ik kan er zelf van meespreken vermits ik zo'n 45 jaar geleden, reeds op de lagere school, de muziek ontdekte van onder meer Black Sabbath, Deep Purple en Led Zeppelin, en deze me sindsdien nooit meer heeft losgelaten. Dat geldt natuurlijk in minstens even hoge mate voor degenen waarbij het hier allemaal om draait, namelijk de artiesten, en dan kom je al snel uit bij iemand als Dee Snider, vooral bekend als zanger van Twisted Sister.

De debuutplaat van Twisted Sister, Under The Blade, kon destijds in 1982 gezien worden als een stevige reactie op de overheersende discorage. Bovendien kon de band door middel van felle songs zoals Destroyer, Run For Your Life en Under The Blade aansluiting vinden bij de toenmalige Europese metal scene. Op hun derde album, Stay Hungry, uit 1984 werd hun muzikale stijl wat meer mainstream, hetgeen resulteerde in een plaat met hun grootste hits: We're Not Gonna Take It, Burn In Hell en I Wanna Rock. In 2016 werd Twisted Sister ontbonden, maar dat betekende nog niet het einde van Snider's carrière. In 2018 kwam Dee Snider aanzetten met het uitstekende album For The Love Of Metal, en nu drie jaar later is er de opvolger Leave A Scar. Dit schijfje werd op 30 juli uitgebracht door Napalm Records.

Van een 66-jarige veteraan zoals Snider hoef je natuurlijk niet teveel nieuwigheden te verwachten. Hij wil graag blijven optreden en om in de belangstelling te blijven is het uitbrengen van nieuw songmateriaal natuurlijk het ideale middel. Toch valt er over dit nieuwe plaatje heel wat positiefs te melden. Leave A Scar bevat een aantal erg sterke tracks die qua stijl ergens het midden houden tussen Accept en Judas Priest. I Wanna Rock Again en Down But Never Out behoren tot dat kaliber, ook The Reckoning is met flitsend gitaarwerk een echte knaller. Mijn favoriete track is alvast de 'thrasher' All Or Nothing More waarin ook wat metalcore invloeden zijn verweven. Op de stem van Snider lijkt na al die jaren nog steeds geen sleet te zitten en, met uitzondering van het nummer S.H.E., dat een ode is aan zijn echtgenote waar hij inmiddels veertig jaar mee samen is, gaan zowat alle songs over de noodzaak om steeds voor je eigen mening op te komen. S.H.E. is ook de track die nog het meest doet terugdenken aan de jaren 80 sound van Twisted Sister. Op Time To Choose brengt Cannibal Corpse grunter Corpsegrinder op zijn onnavolgbare manier nog wat vocale ondersteuning. Afsluiter Stand begint als een ballad, maar neemt gaandeweg steeds in hevigheid toe. Verder bevat het plaatje ook wel een klein aantal 'fillers', iets wat gezien het toch vrij hoge niveau helemaal niet zo erg is.