Sterbhaus - Necrostabbing At Göta Källare

Sterbhaus is opgericht in 2007 in Stockholm (Zweden) als een 5-mans band die zichzelf niet al te serieus nam. Het eerste album, Hits For Dead Kids, werd uitgebracht in 2009 en werd positief ontvangen. Zowel in de muziek als in de songteksten klonk een zekere spot en humor door en dat gaf de band een ietwat jolige uitstraling.
De jaren die daarop volgden hebben de richting van Sterbhaus echter veranderd. Wisselingen in de samenstelling van de band en een serieuze inslag qua muziek hebben ervoor gezorgd dat de band bekendheid verworven heeft in voornamelijk thuisland Zweden. Ruim 10 jaar geleden, in 2011, sloeg Sterbhaus de weg in die ze sindsdien zijn blijven volgen en wat de band zelf omschrijft als Metal Deluxe. Een mix van tijdloze thrash, black en heavy metal zonder te pretenderen retro of modern te zijn. 

In de jaren die volgden bracht Sterbhaus nog drie studioalbums uit waaronder in 2015 het album New Level Of Malevolence. Om dit album te promoten werd een release party gegeven. Het volledige album werd in een mooie live setting ten gehore gebracht voor een horde trouwe fans. Door allerlei achterliggende redenen is de registratie van dit concert altijd op de plank blijven liggen. Tot nu. Op 9 juli ’21 bracht Sterbhaus, in samenwerking met Black Lodge Records, namelijk de live registratie uit van de release show in 2015. Hoog tijd om daar eens in te duiken!

Het album opent meteen in een hoge versnelling. De eerste drie nummers van het album, Necrostabbing The Corpsefinder, Absolutely Do Not Die en de titelsong van het oorspronkelijke album, New Level Of Malevolence, zetten direct de toon. Hoog tempo gitaren en drums vergezeld van de ijzersterke zang van Marcus Hammarström trekken je meteen mee in dit thrash metal geweld. Sterke riffs worden afgewisseld met rustigere, meer melodieuze, stukken. Vooral New Level Of Malevolence is een ijzersterk nummer met goede lyrics die volledig passen bij Sterbhaus.

Grudgeholder + Hatemonger, El Gifter Saturnus en The King Of The Red zijn de drie volgende songs op dit album. Waar het album in volle vaart vertrok, komt hier het wat zwaardere werk naar voren. Grudgeholder en El Gifter zijn redelijk uptempo en zitten goed in elkaar. De teksten zijn wat zwaarder en raken dingen als Satanisme. Ook komt wederom de stem van Hammarström naar voren als compleet en uitermate geschikt voor thrash metal. Zowel de grunt- als zangstem zijn zuiver en krachtig en dat komt vooral tot uiting bij The King Of The Red. Het tempo zakt iets en het algehele gevoel wordt wat zwaarder, bijna melancholisch. Ook ligt het tempo wat lager, en richting het einde van dit nummer is de afbouw met de enkele elektrische gitaar bijzonder sterk. In mijn ogen het beste nummer van het album, al gebiedt de eerlijkheid te zeggen dat er geen slechte nummers op dit album staan in mijn optiek.

In totaal telt het album 9 live nummers en derhalve ben ik dus aanbeland bij de laatste drie tracks. Baby J And The Three Stalkers lijkt een vrije interpretatie te zijn van het Bijbelse verhaal van Jezus. Sterke lyrics en een even sterke compositie van muziek geven dit nummer een herkenbaar Sterbhaus geluid. Wat volgt is de song Bloodbarf. Ten opzichte van de voorliggende liedjes is dit weer een wat zwaarder aangezet nummer. Zware gitaren en dito drum aangevuld met afwisselend zware zang en screams/grunts waarbij de tempowisselingen precies goed vallen. De invloeden vanuit bijvoorbeeld black metal komen hierin sterk naar voren.
Het ruim 44 minuten durende album word afgesloten met Ministry. Deze track duurt ruim 5 minuten en is een perfecte weergave van wat Sterbhaus in zijn mars heeft. Veel tempowisselingen en herkenbare thrash metal passen naadloos in deze live registratie. Ietwat langere solo’s van de gitaristen, gedrapeerd met zware drums geven een perfecte afsluiting van een machtige liveplaat.

Al met al is dit album een pareltje. Goede kwaliteit opname, ijzersterke liedjes met goede songteksten en krachtige zang maken dit een welkome aanvulling op het bestaande thrash metal bestand. De muziek is vrij toegankelijk en is van een hoge complexiteit. Het feit dat het een ietwat oudere live registratie betreft is geen probleem in mijn optiek. Door allerlei problemen is de promotie voor het album in 2015 al zo goed als stil gevallen en derhalve heeft het album niet de aandacht gekregen dat het zeker verdiende. Het uitgeven van een live album ten tijde van een wereldwijde pandemie getuigd van durf en lef en geeft tevens de Sterbhaus fan een extra schijfje luisterplezier. Het album is uitgebracht door Black Lodge Records in Zweden, bevat 9 nummers en behelst ruim 44 minuten aan muziek.

Sterbhaus is:
Marcus Hammarström - Vocals/Bas
Jimmy Ahovalli - Lead Gitaar
Simon Olovsson - Gitaar
Erik Röjås - Drums