Lord Of The Lost - Judas

In de zomer van 2007 is in Hamburg (Duitsland) de band Lord of the Lost opgericht door Chris Harms als solo project. Door de vele positieve reacties besloot Harms er een volwaardige band van te maken. Door de jaren heen heeft de band enkele line-up veranderingen ondergaan, maar de kenmerkende stem van Chris Harms en de melodieuze, soms ietwat zware, metal is altijd de leidraad van de band geweest. Op 2 juli aanstaande komt het nieuwe album van dit Duitse vijftal uit genaamd Judas, waarmee zij proberen het succes van voorganger Thornstar uit 2008 te overtreffen.

Het album word uitgegeven in een aantal variaties, variërend van enkel een digipack tot aan een uitgebreide luxe houten boxset met dvd’s, T-shirts en natuurlijk audio cd’s. Voor deze review luister ik de digitale 1 cd versie. Deze bestaat uit 12 nieuwe songs en heeft een speelduur van ruim 51  minuten.

Al voor de officiële release heeft Lord of the Lost ons kennis laten maken met wat nieuw werk van het album. Drie nummers werden met een videoclip uitgebracht waarbij vooral het nummer Priest (tevens de albumopener) de muzikale richting van Lord of the Lost goed weergeeft. Krachtige vocalen, bombastische muziek en ijzersterke compositie geven in dit nummer alles weer waar deze Duitsers goed in zijn. De bij en tijd wijle theatrale benadering van de muziek en de performance geven alles extra cachet.

Voorgaande albums van Lord of the Lost zijn in mijn ogen een muzikale reis en belevenis en dat is hier niet anders. Na de albumopener gaan de heren vol gas verder. For They Know What They Do en Your Star Had Led You Astray zijn de songs die volgen. Beide sterke songs waarbij de zangkoren en orgelgeluid een mooie toevoeging zijn en die in mijn opinie gevolgd word door het beste nummer van het album. Born With A Broken Heart belichaamt voor mij alles wat Lord of the Lost sterk maakt. Tempowisselingen, opnieuw ijzersterke zang van Chris Harms gecombineerd met krachtige gitaren en zware drums. Dit geheel word omkleed met koren en een theatrale benadering. Een dreigend gevoel wordt bij de eerste tonen opgeroepen en je wordt meegevoerd in een ijzersterke compositie.

Eerlijkheid gebied te zeggen dat ik al lange tijd een grote fan ben van Lord of the Lost en het vorige album was voor mij het beste album dusver, de verwachtingen waren dan ook hooggespannen voor dit album. Zo zijn de volgende songs op het album The 13th, In The Field Of Blood, 2000 Years A Pyre en Death Is Just A Kiss Away geen van allen vergelijkbaar. Tempo’s verschillen per nummer maar zijn allemaal even sterk. Tekstueel zijn de nummers erg sterk en roepen wisselende emoties op. Agressie, woede, verdriet maar ook geluk en geborgenheid vinden hun weg in de teksten, die vervolgens verstrekt worden door de muziek.

Richting het einde van dit album vinden we The Heart Is A Traitor. Opnieuw een echt Lord of the Lost nummer. Zoals vaker bij Lord of the Lost valt hier de stem van Chris Harms op een positieve manier op. De zware ietwat zalvende stem is herkenbaar, krachtig en dringt bij tijd en wijle door in het diepst van je ziel. De drums versterken het onheilspellende gevoel dat deze song oproept.

Wat volgt zijn nog drie nummers richting het einde van dit album. Euphoria en Be Still And Know zijn beiden sterke songs. Zoals eigenlijk alle nummers op deze plaat, geven deze nummers nog maar eens de muzikale mogelijkheden van Lord of the Lost weer. Twee verschillende songs, in tempo en in compositie, maar overduidelijk herkenbaar. Het album sluit af met The Dream Of All Colours. Opnieuw een geweldig nummer, dat compleet anders aanvoelt als de rest van het album, maar er gek genoeg precies tussen past. De koren en de zangstem van Chris Harms maken dit nummer klein, en de dreigende atmosfeer word eigenlijk afgebouwd richting het einde. Een waardige afsluiter van een ijzersterk album.

Na het luisteren van dit album ben ik diep onder de indruk. Voor fans van Lord of the Lost is het een feest der herkenning zonder dat het een herhaling van zetten is ten opzichte van zijn voorganger. De stem van Chris Harms, het gitaarwerk en drums zijn fantastisch, en de Duitsers weten op de juiste momenten gebruik te maken van zangkoren en andere muzikale invloeden. Daarbij herbergt het album in mijn optiek geen enkel slecht nummer, brengt het veel afwisseling in de liedjes en zitten er enkele serieuze pareltjes tussen. Priest is een enorm sterk nummer, Born With A Broken Heart is misschien wel het beste nummer van Lord of the Lost zover, en ook nummers als Euphoria en The 13th zijn ijzersterk. Voor fans van Lord of the Lost is dit een echte must-have en voor mensen die deze Duitsers nog niet kennen, is dit een perfect moment om ze te ontdekken. Voor mij mogelijk het beste album van 2021.