Feanor – Power Of The Chosen One

Feanor is een power/heavymetalband met roots in Argentinië en is met Power Of The Chosen One aan zijn vierde album toe. Kortgeleden trok deze band David Shankle aan, die ooit eens als gitarist op een Manowar-album te horen was. Op zang vinden we Sven D'Anna van het Duitse Wizard. Dit vierde album is mijn eerste kennismaking met Feanor.

Sven D'Anna heeft een echte love-it-or-hate-it-stem, laat me je dan ook onmiddellijk verklappen dat ik niet in het “love-it-kamp” val… Al moet ik wel toegeven dat zijn zangprestaties op dit album net iets beter zijn dan op het laatste Wizard-album. Door de teksten die doorspekt zijn van de “truemetal-clichés”, was ik oorspronkelijk enorm negatief over dit album, want je kunt de songs hierdoor moeilijk au serieux nemen. Samen met de zang zijn de slappe afkooksels van de songteksten het absolute minpunt op dit album. Toch wist het album me uiteindelijk een beetje in te palmen. Als redacteur verplicht ik me om elk album minstens tienmaal te beluisteren (geloof me: soms is dat echt een kwelling), waardoor ik toch enkele goede dingen vond.

Het zijn de gitaren die me uiteindelijk toch wisten te verlekkeren. De muziek krijgt dankzij de snelle en hardere riffs een grote dosis power mee. Uiteraard soleren de twee gitaristen ook netjes in elk nummer om het helemaal de echte truemetal-vibe te geven. Het lijkt wel alsof de gitaren de snelheid van de nummers dicteren en niet de drums, luister maar eens naar de riffs in het galopperende Hell Is Waiting. Bringer Of Pain is ook een nummer met een zware en harde ondertoon, waarvan het refrein me zelfs meekrijgt. Aan deze kleine momenten kan ik me een beetje optrekken.

Voor de band en waarschijnlijk voor de echte Feanor-fans zit de grootste verrassing op het einde van het album. The Return Of The Metal King (The Odyssey In 9 Parts) is een nummer dat bijna 20 minuten klokt. Wat waarschijnlijk moet overkomen als een episch powermetalnummer, is in feite meer een knip- en plakwerk van verschillende nummers tot men de epische lengte heeft verkregen. Het ergste aan dit nummer is dat zanger Sven D'Anna tot driemaal toe mag a capella zingen (of met een minimale muzikale begeleiding). Het zijn momenten die ik zo tenenkrommend slecht vind, dat ik de muziek uit pure schaamte uitzet als er iemand anders in de buurt is, om op dat moment geen opgetrokken wenkbrauw en bovenlip te krijgen, of dat ik me niet moet verdedigen met: “ik moet dit echt beluisteren, redactiewerk, sorry!”.

Er zijn verschillende momenten op deze plaat die wel degelijk te pruimen zijn en waardoor ik Feanor niet wil buizen, maar de slotsom is dat deze muziek zo inwisselbaar is dat ze binnen enkele maanden volledig verdwenen is in de grijze massa van andere inwisselbare power/heavymetalmuziek. Fans van D'Anna en Manowarfans die kwijlen op de gitaarstukken uit The Triumph of Steel kunnen tot een aankoop overgaan. Voor de rest van de metalfans is Power Of The Chosen One een plaat die de aandacht al snel zal verliezen.

Power Of The Chosen One kende een release op 21 april 2021 via Massacre Records.