Cannibal Corpse - Violence Unimagined

Dat sommige metalbands in bepaalde dictaturen met vervolging te maken krijgen, hoeft ons niet te verbazen, maar ook binnen Europa krijgen ze al eens te maken met tegenkanting en censuur. Zo komt de Poolse band Behemoth geregeld in aanvaring met het gerecht aldaar, en dat enkel maar vanwege het feit dat er in hun thuisland nog steeds wetten gelden tegen godslastering en schending van nationale symbolen. Maar ook de Nederlandse blackmetalband Carach Angren kreeg in eigen land al een aantal keer serieuze tegenwerking van christelijk georiënteerde politieke partijen die deze band betichten van demonische invloeden op de jeugd. Met vermeend satanisme heeft de Amerikaanse deathmetalband Cannibal Corpse niet veel te maken, maar een aantal van hun releases kregen in het verleden in onder meer Australië, Duitsland en Rusland wel met censuur te maken vanwege de expliciete horror in de cover art en de songteksten.

Cannibal Corpse bestaat reeds sinds 1988 en heeft nog maar weinig line-up wisselingen achter de rug. Bassist Alex Webster en drummer Paul Mazurkiewicz zijn er reeds bij van bij de oprichting, en de diepe grunts van zanger George Fisher (aka Corpsegrinder) en het gitaarwerk van Rob Barrett maken toch ook al deel uit van de band sinds midden jaren 90. De enige recente wissel in de bezetting is die van de lead gitarist. Vorig jaar verliet Pat O'Brien de band en werd daarbij opgevolgd door Erik Rutan. Deze laatste is zeker geen onbekende voor de groep, aangezien hij instond voor de productie van hun laatste vier albums. Violence Unimagined is reeds het vijftiende Cannibal Corpse album en kwam op 16 april uit bij het label Metal Blade Records.

Het is voor een deathmetalband niet voor de hand liggend om na veertien platen nog iets uit te brengen wat het publiek nog kan blijven boeien, maar toch lijkt Cannibal Corpse daar keer op keer in te slagen. Op dat gebied is er wel een gelijkenis met Slayer, die ook telkens door kleine nuances aan te brengen er steeds weer in slaagden om met spannend nieuw songmateriaal voor de dag te komen. Zoals gewoonlijk wordt het merendeel van de nieuwe songs gedomineerd door snel inhakkende riffs, maar die worden deze keer opgesmukt met extra veel groove. Uiteraard zijn de diepe grunts van Corpsegrinder opnieuw prominent aanwezig, en zorgen de tot op het bot knagende gitaarsolo's voor extra agressie. De single Inhumane Harvest heeft zo'n killerriff die zich meteen in je hoofd spijkert en is één van de hoogtepunten van dit schijfje. Nieuwkomer Rutan zorgde met drie eigen nummers al onmiddellijk voor een behoorlijke bijdrage. De man heeft vroeger nog bij Morbid Angel gespeeld en die invloed is te horen op Condemnation Contagion, waarin van die typische Morbid Angel breaks en gitaarlicks verwerkt zijn. Toch blijven de allerbeste tracks degenen die door Webster en Barrett werden geschreven. Zo bevat Surround, Kill, Devour een stevige portie death 'n' roll à la Entombed, en krijgen we op Follow The Blood heel wat knap ingelaste tempobreaks te horen. De drie laatste, overigens uitstekende, songs, Slowly Sawn, Overtorture en Cerements Of The Flayed vertrekken allemaal vanuit het standpunt van iemand die aan de gruwelijkste martelingen onderworpen wordt. Van de cover art circuleren er twee versies. Ik heb voor deze review dan maar gekozen voor de minst weerzinwekkende van de twee.

Al die expliciete horror is eigenlijk niet aan mij besteed, maar persoonlijk beschouw ik het hele Cannibal Corpse concept als een hoog opgestoken middenvinger naar al die hypocriete politici en religieuze fanatici die hun censuur aan de wereld willen opdringen. Daarnaast is de death metal op dit nieuwe schijfje van wereldniveau en een must voor elke fan van het genre.