Samenvatting

Recensie door metal4ever op 27/02/2021
  • Uitgebracht door AFM Records
  • Metalfans score85

Escape Of The Phoenix is een sterk nieuw hoofdstuk in het succesverhaal van Evergrey. Klasse-album met enkele uitschieters.

Pluspunten

  • Evergrey blijft een fascinerende band
  • Dynamische proggy ritmesectie
  • Toonaangevende rol van de keyboards

Minpunten

  • De band laat de kans liggen om na de album trilogie met nieuwe elementen voor de dag te komen

Naast het feit dat Göteborg de bakermat van de Zweedse melo deathmetal is, is het tevens de thuishaven van Evergrey, de band rond de charismatische zanger/gitarist Tom Englund. De sound van deze groep is gebouwd op een prog metal georiënteerde ritmesectie, de zang van Tom Englund is geworteld in de classic rock en de keyboards vervullen een belangrijke rol in de melodielijnen, maar zijn ook toonaangevend voor de sfeerschepping in de songs. De felle en vindingrijke gitaarsolo's van Henrik Danhage zorgen voor de afwerking. Ook op tekstueel vlak is de band bekend om hun diepzinnige lyrics die vooral handelen over angsten, de dood, religie en verdriet, waardoor het wat melancholische stemgeluid van Tom Englund uitermate geschikt is. In de zomer van 2014 keerden twee oudgedienden, namelijk Jonas Ekdahl (drums) en Henrik Danhage (lead gitaar), na een aantal jaar van afwezigheid terug naar de band en aldus kon Evergrey nog dat zelfde jaar het album Hymns For The Broken opnemen en uitbrengen. Dat schijfje was het eerste van een albumtrilogie en kreeg in 2016 een vervolg met The Storm Within. In 2019 werd dan het laatste deel The Atlantic uitgebracht. Met het nieuwe album Escape Of The Phoenix is men ondertussen aan hun twaalfde studioplaat toe.

Over de ganse lijn is Escape Of The Phoenix best wel een heavy schijfje waarbij de intensiteit van de songs op en af gaat. De openingstrack Forever Outsider werd eerder reeds als single uitgebracht en is een song die zich naar Evergrey normen erg snel in je hoofd nestelt. Vervolgens komen we bij Where August Mourn, dat zo'n nummer is waarin de rol van de atmosferisch klinkende keyboards niet te onderschatten valt, en samen met het bitterzoete refrein fel contrasteert met de stuwende ritmesectie. Met de gelaagde ballad Stories wordt het componeertalent van de band nog eens geaccentueerd. Vooral de inbreng van de 'bluesy' gitaarsolo halverwege de track  is geniaal. Via de up-tempo track A Dandelion Cipher belanden we bij The Beholder waarop Dream Theater zanger James Labrie zijn vocale medewerking verleende. Daarna volgt met In The Absence Of Sun het eerste hoogtepunt. Het is een grotendeels rustig nummer waarbij de melancholische zang van Tom Englund en de pianoklanken van keyboard speler Rikard Zander elkaar de loef lijken af te steken om toch maar zo somber mogelijk voor de dag te komen, maar de song kent ook wel wat fellere passages. Met het reeds eerder uitgebrachte Eternal Nocturnal en de stevige titeltrack laveren we naar het tweede hoogtepunt, het ingetogen You From You, dat naar het einde toe een langgerekte schitterende gitaarsolo bevat. Tijdens het erg dynamische Leaden Saints wordt het tempo lekker opgedreven door drummer Jonas Ekdahl en bassist Johan Niemann. Na dit muzikale geweld lijkt de wat onopvallende afsluiter Run eerder wat overbodig, temeer de gehele speelduur van het album toch bijna een vol uur bedraagt. Voor de fans van de groep breken alvast leuke tijden aan want het staat nu al vast dat ze aan dit schijfje, dat werd uitgebracht op 26 februari, veel plezier zullen beleven.


Metalfans.be-nieuws in je facebook nieuwsfeed?