Michael Schenker Group - Immortal

Voor elke doorwinterde hardrockfan zijn de gebroeders Rudolph en Michael Schenker natuurlijk geen onbekenden. Rudolph is reeds van bij de oprichting van de Duitse hardrockband Scorpions in 1965 ritmegitarist en de belangrijkste songwriter bij deze groep. Zijn zes jaar jongere broer Michael was ook een tijdlang lid en speelde nog mee op het debuutalbum van de Scorpions, Lonesome Crow uit 1972, maar verhuisde wat later naar de Amerikaanse rockband UFO waarmee hij samen vijf platen uitbracht. Daarna ging Michael Schenker zijn eigen weg en richtte de Michael Schenker Group (kortweg MSG) op. De eerste twee albums van deze formatie kunnen gerust doorgaan als klassiekers, en tot 2008 bracht MSG in totaal tien studioalbums uit, waarbij de line-up vanwege interne conflicten geregeld wisselde. Tijdens het vorige decennium kwam Michael Schenker met nog twee projecten aanzetten. Het eerste kreeg de naam Michael Schenker Temple Of Rock mee, en na 2017 verschenen er een EP en twee full cd's onder de naam Michael Schenker Fest. Beide projecten bestaan uit wisselende bezettingen met een aantal gastzangers en gastmuzikanten, waarbij de rol van Michael als leadgitarist uiteraard centraal staat.

Het nieuwe album Immortal is het eerste dat na In The Midst Of Beauty uit 2008 onder de naam Michael Schenker Group verschijnt. Deze release valt samen met het vijftigjarige jubileum van Michael Schenker als professionele artiest, en de albumtitel zou er wel eens kunnen op wijzen dat de gitarist nog lang niet aan stoppen denkt. De zang op dit nieuwe schijfje wordt verdeeld over vier zangers. Op de openingstrack Drilled To Kill krijgen we Primal Fear zanger Ralf Scheepers te horen. Het is de snelste en meest agressieve song op het plaatje en ongeveer halfweg de track krijgen we een spannend duel tussen de gitaar van de maestro zelf en de keyboards van Derek Sherinian. Tijdens Don't Die On Me Now en Sangria Morte neemt ex-Rainbow vocalist Joe Lynn Turner de microfoon over. De eerste song is classic rock à la Deep Purple, terwijl Sangria Morte een erg sfeervolle, ietwat exotische uitstraling heeft. Ook de bijna onvermijdelijke Ronnie Romero is hier weer van de partij. Deze Chileense zanger (momenteel zanger bij Rainbow) zit tegenwoordig in zo veel nevenprojecten dat je je afvraagt hoe de man het nog zelf allemaal uit elkaar houdt. Voor dit plaatje zong hij drie nummers in, waarvan Sail The Darkness één van de hoogtepunten van dit album is. Deze song baadt helemaal in de sfeer van de Dio klassieker Holy Diver met diezelfde heerlijke drive. De mooiste track is naar mijn mening After The Rain, een hartverscheurende ballad met Michael Voss aan de microfoon, waarbij Schenker zijn gitaar nog eens heerlijk mag laten janken. Om zijn vijftigjarige carrière nog eens extra in de verf te zetten koos Michael Schenker als afsluiter voor In Search Of The Peace Of Mind, een nummer dat nog dateert uit de periode dat hij nog bij de Scorpions speelde. Op deze track horen we behalve Ronnie Romero ook nog de oudgedienden Gary Barden, Doogie White en Robin McAuly meezingen. Heerlijke nostalgie dus om het schijfje mee af te sluiten.

In zijn geheel gezien is Immortal een gevarieerd album waarop Schenker diverse rockgenres samenbrengt. Ook nu weer werden de gastzangers uitstekend uitgekozen, maar bovenal blijft het enthousiasme van de stergitarist onaantastbaar. Het volstaat daarvoor de recente videoclips van de groep eens te bekijken. Die brede grijns op Michael's gezicht terwijl hij de mooiste solo's uit zijn onafscheidelijke Dean V gitaar tovert zegt genoeg. Dat is mooi, dat is passie voor muziek, en dat zien we natuurlijk graag.