Nightwish in de Lotto Arena: fenomenale mix van heden en verleden

Nightwish reist momenteel de wereld rond met hun Decades tournee. De groep neemt je mee door twee decennia Nightwish, van hun debuutplaat Angels Fall First tot hun recentste album Endless Forms Most Beautiful. Sommige oudere nummers worden na vele jaren live nieuw leven in geblazen. Op 7 november kwam Nightwish naar de Antwerpse Lotto Arena voor een magische reis door het verleden, en daar waren wij uiteraard bij!

Supportband van de avond, en de rest van de Europese tournee, is Beast in Black. De band werd in 2015 opgericht door Anton Kabanen nadat hij uit Battle Beast werd gezet. Beast in Black heeft nog maar één album uit, het in 2017 verschenen Berserker. Een album dat ze bijna helemaal gebracht hebben in Antwerpen, een voorproefje van hun tweede plaat die in februari zal verschijnen zat er dus niet in. Naast Kabanen, draait Beast in Black toch vooral om zanger Yannis Papadopoulos, de man met de hoge stem en lange zwarte jas. Onwaarschijnlijk welke noten hij haalt, al wordt een beetje eng wanneer hij ook tussen de nummers zijn hoge schreeuwen bovenhaalt. De band opent met het nummer Beast in Black, zodat iedereen zeker de naam mee heeft. Verder passeren onder meer Eternal Fire, Born Again en Crazy, Mad, Insane de revue. Afgesloten wordt met hun grootste hit Blind And Frozen en het minder bekende maar epische End of the World. Best een sterke setlist voor een band met nog maar één album. Wat ze wel missen is een live keyboardspeler. Voor een band die zo uitvoerig gebruik maakt van keyboarddeuntjes is dat toch onmisbaar, zeker als je opent voor Nightwish. Een andere opmerkelijke vaststelling is dat de backing vocals dezelfde hoge stem blijken te hebben als de zanger. Opvallend, of misschien toch niet helemaal live. Pluspunten zijn er dan weer voor de gezamenlijke choreografie waarbij de hele band (uiteraard uitgezonderd de nieuwe drummer) simultaan op een rijtje uit de bol gaat. Al bij al een mooi optreden, met enkele sterke nummers. Als ze op hun tweede album misschien iets meer variatie brengen wacht hen ongetwijfeld een mooie toekomst.

Het optreden van Nightwish start met een videoboodschap waarin wordt opgeroepen om de smartphone op zak te laten en het mysterie van de show te bewaren. Zoals 20 jaar geleden, toen je voor aanvang van een optreden geen wazige en schommelende filmpjes kon bekijken. Tevergeefs getuige het aantal wazige en schommelende filmpjes achteraf op het internet. Stiekem vinden we die ook wel leuk om nadien nog eens na te genieten van een intense avond, want die live-dvd laat nog wel even op zich wachten. Nightwish begint rustig aan hun set, een eenzame Troy Donockley speelt in het halfdonker op zijn fluit Swanheart. Een zachte aanloop, maar eenmaal de rest van de groep erbij komt is het gedaan met de rust. Dark Chest of Wonders vliegt er meteen in, en daarmee zijn we vertrokken voor een twee uur durende reis door het Nightwish universum. Zangeres Floor Jansen laat meteen zien wat ze in haar mars heeft en waarom Nightwish de juiste keuze heeft gemaakt met haar. Behalve een geweldige zangeres die moeiteloos zowel nieuw als ouder werk aankan, is ze ook een enthousiast en volleerd volksmenner. En dat doet ze voor de gelegenheid nagenoeg de hele tijd in het Nederlands. Duidelijk blij om in Antwerpen te zijn, toch een beetje mini-Nederland. De show dendert intussen voort met Wish I Had an Angel, Come Cover Me en oude klassieker Gethsemane. Elk nummer wordt voorzien van passende visuals waar de band midden in lijkt te zitten. Van het sneeuwlandschap op I Want My Tears Back, over het mysterieuze woud tijdens Gethsemane tot de roetsjbaan van Last Ride of the Day die er schijnbaar vandoor gaat met drummer Kai Hahto. Hahto is inmiddels toch al enkele jaren ‘interimdrummer’ bij Nightwish, nadat Jukka Nevalainen vanwege insomnia het drumstel vaarwel moest zeggen. Hij speelt, net als de andere muzikanten, een sterke show. Naast de indrukwekkende visuele effecten maakt Nightwish ook veelvuldig gebruik van pyro-effecten, waardoor het nog warmer wordt in de zaal. Floors prachtige harnasachtige pakje was dus hopelijk minder warm dan het eruit zag. Dead Boy’s Poem zorgt voor een emotioneel moment, waarna de band het instrumentale folknummer Elvenjig inzet. De muzikanten amuseren zich duidelijk op het podium.

Nightwish na hun optreden in de Lotto Arena, foto door Tim Tronckoe.

Na een voor haar korte pauze bestormt ook Floor terug het podium voor Elvenpath, zowaar een nummer van debuutalbum Angels Fall First. Nightwish is een band waarbij alle bandleden in de spotlights komen. Letterlijk zelfs; de schijnwerper belicht gitarist Emppu Vuorinen die over het podium huppelt, neemt Marco Hietala in beeld met zijn dubbele basgitaar of volgt hoe meesterbrein Tuomas Holopainen op immer geniale wijze de toetsen aanslaat. De chemie tussen bandleden zit duidelijk goed. Mooi bijvoorbeeld hoe ze elkaar opzoeken op het podium. Floor wil het publiek intussen zien dansen op I Want My Tears Back, dat roept ze nog steeds in een sappig Nederlands accent. De sfeer zit er duidelijk helemaal in. De setlist werd een beetje aangepast: met Amaranthe verdwijnt het enige nummer van Dark Passion Play, we krijgen er in Antwerpen Last Ride of The Day voor in de plaats. Gelukkig nog niet als afsluiter. Zoals eerder vermeldt is deze tournee een duik in het verleden, nummers als The Carpenter en Devil & the Deep Dark Ocean prijken na twintig jaar afwezigheid terug op de setlist. Waarschijnlijk is het ook meteen de laatste keer dat de band ze live zal brengen. Floor brengt de songs met zoveel bravoure dat het lijkt alsof ze altijd al bij de band heeft gezeten. Naast veelvuldige vuureffecten wordt ook vuurwerk ingezet om het spektakel te vergroten. Een ander magisch effect is de mysterieuze rook die soms over het podium rolt. Klassieker Nemo mag uiteraard niet ontbreken, waarna Floor de dromertjes waarschuwt voor Slaying The Dreamer. Alle bandleden krijgen hun solo’tjes, zonder daarbij het tempo van de show te doorbreken. Nightwish is een machine, een magische trein die je meeneemt door de wondere werelden die ontsproten zijn aan de geest van Tuomas Holopainen. Een van de meest wonderlijke daarvan moet dan nog komen. The Greatest Show on Earth is een nummer van meer dan 20 minuten dat filosofeert over het universum, de evolutie en de plaats van de mensheid daarin. Een geniaal nummer dat ook live overeind blijft, van de ingetogen intro tot de explosies in het midden.“We were here” zingt Floor en de metalhorns gaan massaal de lucht in. The Greatest Show on Earth wordt visueel geweldig ondersteund door passende beelden. De outro van het nummer wordt traditiegetrouw gebruikt als showoutro, maar niet nadat de band nog een laatste nummer brengt. Ghost Love Score, een van hun meest geliefde songs, wordt het epische einde van een geweldige show. Door al dat enthousiasme was Floor intussen wel zichtbaar vermoeid. De beste versie krijgen we dus niet, maar wat maakt dat nog uit na deze show. Nightwish bezorgde ons een geweldige avond, de band bezocht zijn eigen verleden en liet zien dat ze momenteel op hun hoogtepunt staan. Ook na twee uur was het verlangen naar meer groot. Nu wordt het wachten op de live-dvd, of misschien toch maar gaan kijken op 26 november in Amsterdam.