'DodenGod gaat verder waar Ascend-ency gestopt is'

Salvation is het eerste album van de Belgische metalband DodenGod. De band is het vervolg op Ascend-ency, het studioproject van Yvs en Svn, twee veteranen van de Belgische metalscène. Zij geven tekst en uitleg bij de nieuwe bandnaam en het album in dit interview.
«Ascend-ency bestond sinds 1998. Aanvankelijk was het een studioproject met drie, maar algauw bleven we met twee over. Toen Salvation klaar was, vonden we dat het teveel afweek van het vorige album om het nog onder dezelfde naam uit te brengen. Het vorige was met meer invloeden van industrial metal, terwijl hier vooral elementen van death, black, pagan zelfs en extreme metal inzitten. Je hoort nog dat het dezelfde band is, maar je hoort ook duidelijk de verschillen. We hebben een aantal nieuwe bandnamen overwogen, zelfs in het Duits, en uiteindelijk is het DodenGod geworden. Je kan die bandnaam heel verschillend interpreteren, maar toch gaat dat altijd in dezelfde richting.”

“In de geschiedenis van de band kwamen we met dit album op een aantal breuklijnen. Een nieuw label, nieuwe thema’s, een nieuw groepsgeluid. Dat laatste weegt nog wel het zwaarste door. En Regression was een goed album om het verhaal van Ascend-ency mee af te sluiten.”

Niet alleen de nieuwe bandnaam verwijst naar religie, ook heel wat elementen in de songtitels en in de lyrics gaan die richting uit en muzikaal komen er nog een kerkkoor en een kerkklok langs. Is religie de rode draad doorheen Salvation?
«Het was geen op voorhand bedacht plan, dat hebben we nooit, maar er zitten inderdaad heel wat bijbelse termen in Salvation. Maar daarom gaan de nummers nog niet allemaal over religie. Ik laat mij inspireren door wat ik op dat moment aan het lezen ben. Voor het laatste album van Ascend-ency was dat eerder algemene literatuur. Deze keer was het de bijbel. Je moet geen gelovige zijn om in dat boek mooie verhalen en passages te vinden. Elke luisteraar is vrij om in de teksten te horen wat ze willen. Daarom ook drukken we geen teksten af in het artwork. Iedereen kan er zelf mee aan de slag.“

Waarom was het voor jullie belangrijk om een (nieuw) label te vinden?
“Het heeft niets te maken met het financiële, laat dat duidelijk zijn, maar vooral met bereik. Zelfs met een label steken we net zo veel eigen geld in onze muziek en hebben we daarvan net zo weinig return als dat we het album in eigen beheer zouden uitbrengen. Het bereik van een label is voor ons cruciaal. Je legt je hart en ziel in je muziek, je werkt er jaren aan en dan wil je ook gehoord worden, liefst door zoveel mogelijk gelijkgestemden. Als je in ons genre in Vlaanderen een album in eigen beheer of bij een lokaal label uitbrengt en zelf de promotie verzorgt, bereik je in het beste geval een paar honderd mensen en in de buurlanden misschien nog een paar honderd. En dan moet je nog zelf instaan voor de digitale en fysieke distributie van dat album. Met een gespecialiseerd label bereik je – als alles meezit – onmiddellijk wereldwijd enkele duizenden mensen die dit soort metal goed vinden.”

“Voor veel fans is een label een soort van kompas of graadmeter voor goede metal. Labels als Pulverised, Non Serviam of Consouling Sounds staan elk in hun genre voor kwaliteit. Antitheus Productions, waar wij nu mee samenwerken, is een Brits label dat vooral gespecialiseerd is in black en extreme metal. Het heeft misschien nog niet de weerklank en reputatie van die andere voorbeelden, maar ze zijn consequent in hun keuzes en ambitieus in hun doelstellingen. En ze zijn overtuigd van onze kwaliteit en ons potentieel.”

Regression, het laatste album van Ascend-ency, kwam uit bij het Belgische label Shiver Records. Waarom zijn jullie niet opnieuw met dat label in zee gegaan?
“We waren over het algemeen tevreden over de aanpak van Shiver, maar we hadden een iets andere visie op de promotie. Als studioproject zijn de promotiemogelijkheden al beperkt en dan moet je die mogelijkheden die er wel zijn maximaal benutten, vinden wij. Maar we zijn als vrienden uit elkaar gegaan en hebben elkaar succes gewenst.”

DodenGod (en vroeger Ascend-ency) is altijd een studioproject geweest, zonder liveshows. Houden jullie daar ook aan vast als er een telefoontje komt van pakweg Graspop of Bloodstock?
“Toch wel. Het is natuurlijk heel aanlokkelijk om op zo’n groot metalfestival te mogen gaan spelen, maar het zou onbegonnen werk zijn. Een liveband bij elkaar zoeken, intensief repeteren, try-outs zoeken en spelen, transport regelen, … dat weegt allemaal samen niet op tegen dat ene uurtje fun op het podium. We hebben beiden in bands gespeeld die liveshows deden en dat was leuk zo lang het praktisch haalbaar was. Ondertussen hebben we onze levens zo georganiseerd dat veel repeteren en live spelen bijna onmogelijk is. Niet dat we kluizenaars zijn, we gaan vaak samen kijken naar andere bands, maar op dit moment voelen we geen onoverkomelijke drang om op een podium te gaan staan. Misschien dat we hierover later nog van idee veranderen, maar ik zou er geen geld op verwedden.”

“Eén van de redenen dat DodenGod een studioproject is, is dat we daardoor nauwelijks compromissen moeten sluiten. Geen oeverloze discussies met een hele band. Bij ons bepaalt de ene het muzikale deel en de andere de lyrics. En na al die jaren voelen we elkaar daarin perfect aan. Op Salvation hebben we voor het eerst zelfs helemaal geen gastmuzikanten ingeschakeld. Het concept van een studioproject biedt ook een ongebreidelde muzikale vrijheid. Als ik vind dat er op een track zeventien verschillende gitaarpartijen tegelijk gespeeld moeten worden, dan kan dat. Ik moet niet steeds in mijn achterhoofd houden hoe we dat live gaan brengen. Nog een voordeel van een studioproject is dat er geen tijdsdruk is. We moeten niet een nieuw album maken om aan shows te geraken.”

Als jullie de nummers zelf niet spelen, zouden jullie het dan een eer vinden mochten andere bands een nummer van DodenGod coveren?
“Daar zijn we niet zo mee bezig. Covers zijn zelden zo goed als of beter dan het origineel. Als ik dan toch een band moet kiezen die een nummer van Salvation covert, laat het dan mijn jeugdhelden van Duran Duran zijn.”

Wat brengt de toekomst voor DodenGod?
“Als ik de CD van Salvation in mijn handen kan houden, is dat voor mij het moment om op mijn computer alle bestanden te wissen die te maken hebben met dat album. Dan begin ik met een propere lei aan het volgende album. Dat kan volgend jaar al klaar zijn of misschien pas binnen zeven of acht jaar. Veel hangt af van onze andere studioprojecten. We hebben elk nog een reeks samenwerkingen die we nog moeten voltooien, zonder dat we daar echt een tijdspad voor uitgetekend hebben. Maar we hebben al enkele ideetjes voor het volgende werk van DodenGod, bv. over hoe de drums op het volgende album zullen ingespeeld worden en over welk gitaargeluid ik wil. Er komt zeker en vast nog een vervolg op Salvation, maar er ligt nog niets vast. ”