Miracle Metal Meeting: Mooie affiche met gretige bands. Voor herhaling vatbaar!

De vzw Miracle heeft tot doel om Deinze terug op de kaart te zetten als concertstad. Je moet weten dat de Brielpoort vroeger o.a. The Ramones, U2, Dire Straits en het Futurama festival met bands zoals Pixies, Nick Cave etc... over de vloer kreeg. Bovendien is Deinze een ideale plaats om liefhebbers uit Oost en West-Vlaanderen te bedienen. Zaterdagavond organiseerden ze een metal avond met uitsluitend Belgische bands. Dit hoeft geen kwaliteitsverlies te betekenen want er zijn veel goede metalbands in ons land. Kijk maar eens naar de line-up van deze avond: Bark, Off The Cross, King Hiss, Fleddy Melculy en Channel Zero.

De band die de meeting mocht openen was het Antwerpse Bark. Sedert 2014 floreren deze ervaren rotten met succes door de Vlaamse zalen. Ook dit keer kregen we een energiek optreden te zien en te horen. Frontman en zanger Ron Bruynzeels heeft een enorm charisma op het podium. Met zijn haartooi lijkt hij een beetje op een Tomahawk indiaan. Trouwens een heel aimabele krijger naast het podium. Op het podium briest en crost hij rond en wordt hij meer dan degelijk ondersteund door zijn bandleden. Een pluim voor de stevige en strakke ritmesectie. Onder andere Speak To The Death en My Heart is a Bone, afkomstig van hun laatste en uitstekende album Like Humans Do, kregen een geslaagd performance mee. De zaal was nog maar half gevuld maar er waren toch heel wat mensen die ook speciaal voor deze band waren gekomen. En terecht.

Off The Cross is nog maar sinds 2016 bezig maar stond al in de AB te Brussel. Ze staan dit jaar trouwens op Graspop en Alcatraz. Het gaat vlug voor de jongens. Niet zo verwonderlijk want met een goed debuut en een geslaagde ep hebben deze jongens alvast de songs ervoor. Daarnaast zijn ze live strak en indrukwekkend. Ook vanavond. Voor het optreden zat frontman Steven Van Crombruggen nog gewoon rustig in de merchandise stand de klanten te bedienen. Na Bark onderging hij een metamorfose en vertrok als een razende uit de startblokken voor een geweldige show. Strak en met een stevige sound die nog de nodige nuances en details wist te behouden. Aan het begin van elke song kregen we rookexplosies, de drummer kreeg de kans om zijn kunnen te tonen. We kregen op een gegeven moment ook een gastzanger die zijn duit in het zakje deed. Organs en dergelijke waren op tape maar daar laten we onze slaap niet voor, omdat die niet de hoofdinstrumenten waren maar eerder het geheel kleurden. Samen met de ferme vocals en presence van de frontman was dit een eerste hoogtepunt van de dag.

King Hiss is een West-Vlaamse Stoner band die ook live heel goede kritieken krijgt. Momenteel werken ze aan een nieuwe plaat waardoor de optredens wat stilliggen. Niet voor Deinze, waarvoor ze even de opnames onderbraken. Ze begonnen onder blauw licht en wat barok klinkende clavecimbel om daarna de boel open te smijten. We kregen vette riffs, striemende vocals en een bassist die echt een serieus hoog groovend niveau haalde. Op een gegeven moment stond zanger Jan Coudron helemaal vooraan en zong hij een aria zonder microfoon. Indrukwekkend. Ook liet hij zich eens meedrijven op de handen van het publiek. Naast de muziek was het visueel ook aantrekkelijk. De klank was wel niet altijd tiptop, met name de gitaar kwam niet altijd duidelijk over. Lag het aan de zaal of de mix? Maar behalve dit was ook de show van King Hiss heel erg genietbaar. We kijken al uit naar het nieuwe album.

Fleddy Melculy hoeven we toch niet meer voor te stellen. Ze begonnen als een soort grap maar intussen zijn ze al lang veel meer dan dit. Ze rijgen de optredens aan elkaar en van hun passage op Graspop verscheen laatst een live album. Er werd gestart met een tape van In The House, In A Heartbeat van John Murphy en een muur van licht op de achtergrond. We kregen daarna, naar de band zijn normen, een bijzonder strak optreden. We weten uit het verleden dat Jeroen Camerlynck graag de optredens eens stillegt voor een spel of een gein. Deze keer was dit achterwege gelaten en lag de focus volledig op het optreden. De Nederlandse teksten waren helaas niet altijd goed verstaanbaar. Ik denk dat de zaal daar voor iets tussen zat. In het verleden had de zaal daar ook dikwijls mee te kampen. Maar voor de rest klonk alles goed. Jeroen haalde Hardcore legende Danny M. (o.a. Deviate) van achter de coulissen om samen Voor Altijd Jong te brengen. Tijdens 668 mochten Jan Caudron en Joost Noyelle van King Hiss meedoen. Sterk gebracht trouwens. Franky De Smet-Van Damme deed ook even mee, terwijl in de zaal vol overgave een moshpit ontstond. Eén van de sterkste optredens die ik al van hen zag.

Daarna was het tijd aan de hoofdvogel van de avond: Channel Zero. In eigen land kunnen deze metalheads op ongeziene sympathie en steun van de fans rekenen. Ook deze keer hadden ze Christophe Depree als extra gitarist mee. Met een luide schreeuw trok Franky Desmet de boel op gang met Suck My Energy. Die song is intussen al 25 jaar oud. Ditmaal wel in een ander jasje gestoken en daardoor haast onherkenbaar. Sommigen zullen dat jammer vinden maar ze paste nu wel beter in de sound die ze heden ten dage hebben. Een band mag niet stilstaan want stilstaan is achteruitgaan zeggen ze altijd. Het geluid was tijdens de eerste songs niet echt goed maar na een indrukwekkend Fool’s Parade beterde dit wel. Op een gegeven moment werd Running With the Devil van Van Halen ingezet en werden de leden van de andere bands erbij geroepen. Zowat de helft daarvan ging op de invitatie in. Er werd getoost met whisky en Jägermeister. Uiteindelijk was het terug tijd om erin te vliegen. Danny M. mocht ook nog eens komen meedoen en het publiek verder opzwepen. Uiteindelijk kwamen we aan het einde van het optreden met Black Fuel. Channel Zero 2.0 kwam, zag en overwon. Het was tijd voor een Turbeau Noir om te bekomen…

Miracle Metal Meeting zette honderd procent in op bands uit eigen land. En we zagen dat dit een goed idee was. De Brielpoort was goed gevuld en we zagen telkens goede optredens. De organisatie was top. Jammer genoeg waren er eventjes problemen met de taps in de toog. Maar technische problemen kunnen altijd gebeuren. Voor de rest niets op aan te merken. Dit is voor herhaling vatbaar!