Earth Rot - Black Tides of Obscurity

Dit is zwart geblakerde death/black metal uit het land van de zon, surfen, kangoeroes, bosbranden en aboriginals. Ze brachten twee albums en twee ep’s uit in eigen beheer maar dit is hun eerste voor het label Season of Mist. Waar de band in het verleden meer in de grindcore-hoek zat zijn ze heden ten dage volledig opgeschoven naar blackened en death metal. Ik moet zeggen; het is een schot in de roos. Ze laveren gedurende tien songs tussen blackened en death metal. Ancestral Vengeance is een voorbeeld van het eerste terwijl The Cape Storms eerder aan het laatstgenoemde genre gelinkt kan worden. Die laatste bevat diepe en zware vocalen met echt messcherpe gitaren. Het instrumentaal stukje/bridge is meer dan de moeite. Ook het drumwerk is hier subliem. Dread Rebirth is ook een sterke track: een mooi uitgesponnen intro dat onheilspellend klinkt waarna een venijnig stuk muziek komt. Die wordt halfweg afgewisseld met een rustige passage waar emotie en melodie in zit. Een haast Pink Floyd-achtige gitaarlijn zet de laatste rechte lijn in naar het einde. New Horns gaat alle richtingen uit: in het begin klinkt het erg chaotisch, dan weer melodieus en dan weer desperaat. Hier ook weer een pluim voor het drumwerk van D.J Maloney. Een song die een soort van waanzin of gekte tentoon spreidt. Je hoort dat er veel te ontdekken valt in dit album en dat geldt stuk voor stuk voor elke song. Meestal is het ruig, donker, soms melodieus en met de nodige verrassende wendingen.

In vergelijking met hun debuut Follow the Black Smoke heeft deze band een serieuze stap voorwaarts gezet. De gitaren klinken stukken beter en de opbouw van de songs zijn ook veel complexer en effectiever. Season of Mist heeft Earth Rot op het goede moment weten te strikken want met deze Black Tides of Obscurity hebben ze een sterk en gevarieerd album gemaakt. De band is in elk geval klaar voor de festivalpodia.