Delain - Apocalypse & Chill

De Nederlandse symfonische metal band Delain ontstond nadat keyboard speler Martijn Westerholt zijn toenmalige band Within Temptation had verlaten. Dat gebeurde in 2002, en nadat zangeres Charlotte Wessels in 2005 de groep kwam vervoegen werd meteen ook het debuutalbum Lucidity opgenomen en uitgebracht. Vervolgens was het drie jaar wachten op de opvolger April Rain, die de hoge verwachtingen gemakkelijk kon inlossen. In de periode tussen 2012 en 2016 bracht Delain nog drie albums uit waarop de muziek telkens hoge toppen scheerde en bovendien de meeste songs van zinvolle teksten voorzien waren. Onder de sterke songs vernoem ik hier We Are The Others, Turn The Lights Out, Suckerpunch en Your Body Is A Battleground, om er maar een paar te noemen. De rode draad die door al deze nummers heen loopt is de combinatie van goed bedachte composities, uitgevoerd door de topmuzikanten Martijn Westerholt, gitaristen Timo en Merel en natuurlijk de formidabele stem van Charlotte. Inmiddels heeft gitariste Merel de band verlaten, en was het dus even afwachten of dit een verschil zou geven in de sound op het nieuwe plaatje, maar dat blijkt eigenlijk best mee te vallen.

Een relaxte Charlotte Wessels, poserend in badpak en in een strandstoel terwijl op de achtergrond de wereld in vlammen opgaat, dat omschrijft zowat de cover art van dit nieuwe werkje, en het benadrukt nog maar eens hoe achteloos we met onze wereld omspringen. De song die op dit thema inpikt is Let's Dance, dat een erg fatalistische visie laat horen. Op een aantal songs zijn de ritmes wat hoekiger en minder vloeiend dan wat we bij deze band gewend zijn. Dat is het geval bij de eerste drie tracks, die ik persoonlijk ook tot de wat mindere van het album reken. Wel erg goed is de vooruitgeschoven single Burning Bridges. Ook Vengeance, waarop een gastrol is weggelegd voor Beast in Black zanger Yannis Papodopoulos, is een prima song. Erg fraai is vervolgens Creatures, vanwege de gotische inslag door toevoegingen van koortjes en orkestrale arrangementen. Ghost House Heart is dan weer een mooie gevoelige ballad met Charlotte in een glansrol. Op Legions Of The Lost wordt nog eens alles uit de kast gehaald: gotische koortjes en een bombastische orkestrale omkadering eisen hier de volle aandacht van de luisteraar op. Toch is de grootste verassing bewaard gebleven voor de afsluitende track. Combustion is het langste nummer op dit plaatje, is volledig instrumentaal, en het is vooral gitarist Timo die de aandacht naar zich toetrekt. Qua allure kan dit nummer gerust vergeleken worden met de vele instrumentale songs van bijvoorbeeld Marty Friedman of Jason Becker. Met Apocalyps & Chill levert Delain in elk geval weer voldoende nieuw en uitstekend materiaal aan om de komende optredens mee op te smukken.