Samenvatting

Recensie door Wim Guillemyn op 07/11/2019
  • Metalfans score80

Ook ditmaal weet Mesmur een boeiende plaat te maken en nemen ze je mee in een duistere en donkere wereld.

Pluspunten

  • Goede sound en sterke songs
  • Ritmesectie
  • Synths en cello geven emotie aan de nummers

Minpunten

  • Eén nummer is eerder gewoontjes naar hun normen

Al sinds het gelijknamig debuut van de Amerikaanse (Noord Carolina) band Mesmur in 2014 was ik onder de indruk van hun sound. Bij hun tweede album S uit 2017 vond ik dat ze inzake songschrijven nog een stapje vooruit waren gegaan en nu is er hun derde plaat Terrene. Thematisch bouwen ze verder op wat ze met S deden. Met dit verschil dat ze nu eerder naar de aarde kijken dan naar de kosmos. Maar we krijgen hier terug een sonische weergave van een stervende wereld waar chaos en entropie dreigen. Zoals steeds is dit niet meteen geschikt voor gevoelige zieltjes. Op Terrene staan vier tracks die samen goed zijn voor bijna 50 minuten muziek. Gastbijdrages komen van o.a. de Russische celliste Nadia Avanesova (mooie bijdrage) en Don Zaros van Evoken.

Opener Terra Ishtar wordt, zoals steeds, langzaam opgebouwd. Ze bevat, vooral voordat de song zich naar de outro toe ontwikkelt, mooie synths op de achtergrond die de sfeer mee bepalen en ook een zekere emotionaliteit laten horen. De zang is terug heel donker en lijkt vanuit de ondergrond van de aarde te komen. Ook de bas is hier sterk bezig. Babylon is ook heel donker maar lijkt minder lagen te bevatten. De zang is sterk maar er zit toch iets minder spanning in de song dan bij hun majestueuze opener. Eschaton begint alleszins goed met terug boeiende synths onder de rest van de muziek. Hij laat ons een hele mooie opbouw horen die zwaar, donker, melodieus en emotievol is. Die opbouw opent uitstekend de weg voor de vocals. De bridge breekt mooi met het voorgaande en klinkt haast als progmetal om dan terug verder te gaan op hun voorgaande elan waarbij hier de drums een doorslaggevende rol spelen. Amai wat een track zeg. Er wordt afgesloten met Caverns of Edimmu en die is zeker even boeiend als de andere songs. We krijgen een sterke ritmesectie in een prominente rol te horen. Naar het einde toe komen de synths meer op het voorplan om ons naar de uitgang te begeleiden.

Ook ditmaal slaagt Mesmur erin om het boeiend en uitdagend te houden. Gedurende drie sterke songs en één, naar hun normen, gemiddelde song nemen ze je mee naar een duistere en donkere wereld waar er weinig lichtpunten te ontdekken zijn. Muzikaal zijn er gelukkig wel lichtpunten genoeg. Hun derde plaat is minstens even goed als hun voorgaande. Een topschijf in het genre. Vanaf heden verkrijgbaar op bandcamp. 


Metalfans.be-nieuws in je facebook nieuwsfeed?