Samenvatting

Recensie door voorzitter op 13/05/2019
  • Uitgebracht door Eigen Beheer
  • Metalfans score78

Na een aantal personeelswissels pikt Hope Erodes in waar ze een paar jaar geleden al stonden, maar ze zijn niet blijven stilstaan. Op Rainwalker maken ze een grote sprong inzake compositie en geluid. De EP telt slechts vier tracks, maar toch is dat voldoende om duidelijk te maken dat ze er terug staan en dat hun verhaal nog lang niet uitverteld is.

Pluspunten

  • Knappe productie
  • Fris, modern geluid dat toch met twee voeten in de metalgeschiedenis staat

Minpunten

  • De grunts zijn niet altijd makkelijk te volgen, terwijl de band toch wel iets te vertellen heeft

Hope Erodes is een metalband uit de Kempen. Ze brengen wat we doorgaans als ‘moderne’ metal omschrijven: veel aandacht voor de groove, een basis van metalcore en crossover/thrash, en met deathgrunts. Denk aan Trivium, Gojira en – in eigen land – aan Hexa Mera, Komah en Bark die ook zo een vette groove in hun metal steken. Die van Hope Erodes brengen binnen enkele dagen hun nieuwe EP Rainwalker uit in eigen beheer.

De band bestaat reeds sinds 2013 en legde een mooi parcours af langs clubs en bandbattles. Het vijftal deelt twee bandleden met Waves Of Decay: gitarist Arun Rao en bassist Jelle Sterckx. Zanger Sam Goffin kan je nog kennen van The Wrong Kid Died of van Walls Of Sorrow. Voor de productie en mastering van de nieuwe EP deden ze bij Hope Erodes een beroep op Bert Vervoort en Yarne Heylen van Carnation. Die laatste deed onlangs al mooie dingen met de nieuwe EP van Exoto.

Met al die gegevens in het achterhoofd verwacht je een ‘volwassen’ geluid en lyrics die meer zijn dan wat slogans. Op die twee punten stelt Hope Erodes alvast niet teleur. In de teksten graaft deze band een stukje dieper dan gebruikelijk in het genre, met bedenkingen over de grote keuzes in het leven (op Otium), steun voor mensen met mentale problemen (op Rainwalker) en doemgedachten over de wereld die deze generatie achterlaat voor de volgende (op The Forthcoming). Kriegswaisen (oorlogswezen) vertelt hoe de allerkleinsten vaak de eerste slachtoffers worden van de oorlog van de volwassenen. Dat is een mooie brok om als luisteraar je tanden in te zetten.

Ondanks de heldere en mooi uitgebalanceerde productie is het toch niet makkelijk om de lyrics van zanger Sam Goffin meteen te volgen, maar na een paar luisterbeurten blijft er toch wel wat hangen. De lyrics staan de energetische power-riffs niet in de weg. Ze hijsen elkaar daarentegen naar een hoger niveau. Mooi dat je dat voor elkaar krijgt met relatief bescheiden middelen. In de track Rainwalker zitten een paar breaks en tempowisselingen die je eerder in de prog verwacht dan in deze moderne metal, maar die zorgen hier wel voor een extra portie drama. Het briesende The Forthcoming helt het meeste over naar de metalcore. Op Kriesgwaisen eindigt Goffin met wel heel diepe grunts. Niet iedereen zal fan zijn, maar opnieuw maakt de band hier een statement: waarachtigheid, authenticiteit en eigenheid gaan bij Hope Erodes voor op behaagzucht. Met deze EP sluit de band aan bij het koppeloton van de Belgische metalunderground.


Metalfans.be-nieuws in je facebook nieuwsfeed?