Samenvatting

Recensie door Wim Guillemyn op 23/04/2019
  • Metalfans score72

Doomsday klinkt vintage met goedgemaakte songs.

Pluspunten

  • Goedgemaakte songs en productie
  • Bandproduct
  • Samengaan van hard rock en klassieke metal

Minpunten

  • De eigenheid zou nog iets meer uit de verf mogen komen
  • Ik mis hier en daar nog een opvallende melodielijn

Ergens in 2010 besloot de zanger/gitarist Martin de Jong voor de lol in zijn huisstudio met enkele andere Zeeuwen wat nummers in elkaar te steken. De reacties waren positief en er werd een heuse band op poten gezet die in hun thuisstad Goes het voorprogramma van Peter Pan Speedrock mocht verzorgen. In 2015 kwam er een eerste ep uit, met name Mountain of fire. Er volgden optredens als support voor o.a. After All, Bliksem en Death Alley. Tot zover de les geschiedenis, want we zijn nu in het heden terecht gekomen met Doomsayer.

Deze tweede ep werd terug door Pieter Kloos (o.a. Peter Pan Speedrock, Death Alley) geproduceerd en bevat vijf tracks. De muziek van dit vijftal valt nog het best te omschrijven als een combinatie van Hard Rock en NWOBHM. De zang bevat wat karakteristieke elementen die we ook herkennen bij Bruce Dickinson, zoals de uithalen en diens stemkleur. The Iron Never Lies opent de ep met een riff die wat schatplichtig is aan Big City Nights van de Scorpions. Daarna gaat de song zijn eigen weg. Op titelnummer Doomsayer vormt de bas, drum en ritme gitaar een solide basis waar men verder op kan bouwen. Deze song zit goed in elkaar en gaat snel vooruit. Queen on Her Throne klinkt iets relaxter en is een midtempo rocker. De bas rammelt lekker en ook hier is de gitaar riff afkomstig uit de rock en metal van de jaren 70 en 80. Ministry of Power klinkt zoals zijn titel: krachtig en strak. De teksten gaan over veldslagen en overwinningen. Ietwat clichématig maar het past perfect in het plaatje van hun muziek. Zo ook op afsluiter Victory dat groots en roemrijk klinkt. Er is fijn baswerk in de intro en het refreinwerk is best catchy. Heel geschikt om er een anthem van te maken.

Doomsayer van Harbour of Souls klinkt vintage. Goedgemaakte vintage. Mochten hun teksten iets meer naar het heden refereren, dan zou de muziek misschien wel iets relevanter klinken. Maar de songs zijn genietbaar en steken goed ineen. Wie houdt van bands zoals Thin Lizzy, Scorpions, Iron Maiden of Judas Priest zal dit zeker weten te waarderen. Om ze in België aan het werk te zien is het nog even afwachten, maar in Nederland toeren ze dit voorjaar al duchtig rond.


Metalfans.be-nieuws in je facebook nieuwsfeed?