Samenvatting

Recensie door Maarten op 18/11/2017
  • Uitgebracht door Napalm Records
  • Metalfans score93

De gebroeders Cavalera tonen dat ze hun plaatsje tussen de metalgrootheden meer dan verdiend hebben: ze leveren met Cavalera Conspiracy het topalbum Psychosis af dat één grote adrenalinerush is.

Pluspunten

  • klinkt als Classic Sepultura
  • Meeslepend van begin tot eind
  • virtuoos gespeeld
  • zeer goed gemixt

Minpunten

  • De dynamiek van het album kon iets beter

Sinds Cavalera Conspiracy herrees uit de as van het oude, oorspronkelijke, Sepultura lieten de gebroeders Max en Igor Cavalera aan vriend en vijand meerdere malen merken dat ze hun plekje tussen de metalgrootheden meer dan verdiend hebben. Op hun vorige drie albums maakten ze al duidelijk dat dit verre van een uitbolprojectje of geldschepperij is: met steeds even brutale als vernieuwende nummers maakten ze platen die bij velen snel werden grijsgedraaid. Nu halen ze, drie jaar na hun vorige album, opnieuw alles uit de kast op hun vierde schijf Psychosis.

Wat meteen opvalt aan het album, is dat het net uit de klassieke (en door velen de meest geliefde) periode van Sepultura lijkt te komen. Als spirituele opvolger van Arise is het een zwaar thrashfestijn, begeleid door de opzwepende drums van Igor en het excellente stem- en gitaarwerk van Max, en hebben ze zich terug door vele stromingen laten beïnvloeden. Die stijl komt al meteen tot uiting bij openingstrack Insane: wat een waanzinnige manier om een album te beginnen! Het nummer sleurt ja vanaf de eerste geluidsgolven mee, een draaikolk in van scheurende gitaren en bezwerende drums. Een storm die trouwens niet stopt na het eerste nummer: het hele album voelt aan als een perfect georkestreerde, loeizware adrenalinerush. Het tweede nummer Terror Tactics gaat er zowaar nog feller aan toe, en het geshred op Spectral War is ongezien. Dit is trouwens ook veruit het beste nummer van het album: energiek, meeslepend en mooi opgebouwd. Een pareltje van formaat! Dit betekent overigens niet dat het album hierna in mekaar zakt: de extreem sterke nummers blijven elkaar opvolgen, telkens zeer vertrouwd aanklinkend, maar toch vernieuwend, en hebben een extreem grote herbeluisterwaarde: elk nummer is met zoveel oog voor detail gecomponeerd, ingespeeld en gemixt, dat men steeds nieuwe dingen ontdekt. Ieder laat zijn virtuositeit zien, Igors blastbeats op Judas Pariah zijn ongelofelijk. Dit is een venijnig nummer, met vele scherpe kantjes, dat zich vrijwel meteen in het hart en hoofd van iedere metalliefhebber zal nestelen. Daarna scheurt het, zij het niet iets minder intens, via Psychosis naar slotnummer Excruciating. Naar het einde toe kon de dynamiek van het album nét dat tikkeltje beter worden op- en afgebouwd, maar dan zijn we echt aan het muggenziften.

Kortom is dit een prachtalbum: hoewel dit album een pak zwaarder is dan hun vorige Cavalera Conspiracy-werk, is het ook een pak beter. Ze hebben hier zelf duidelijk ook veel plezier aan beleefd, en dat hoor je: ze zijn duidelijk in hun element, dit is het soort album dat ze altijd met verve gemaakt hebben. En het maakt vooral één ding overduidelijk: voor echt Sepultura-materiaal moet je bij de broertjes Cavalera zijn, en niet bij de veredelde coverband die de naam draagt.


Metalfans.be-nieuws in je facebook nieuwsfeed?