Samenvatting

Recensie door AnaïsBollansée op 30/10/2016
  • Uitgebracht door Century Media Records
  • Metalfans score60

V van Truckfighters is perfect voor een avondje waarop je zo stoned bent dat je toch niet meer weet of er nu al een volgend nummer is begonnen of niet. Zelf heb ik liever wat meer variëteit. Hierdoor voldoet het album dus niet echt aan mijn eisen.

Pluspunten

  • Vocals

Minpunten

  • Vaak hetzelfde

Het koste de band twee jaar, maar op 30 september was het zo ver: een nieuwe plaat van Truckfighters. Wie Truckfighters kent weet waar hij zich aan kan verwachten. Voor al de anderen: steek gerust een joint op. De melodische stoner-hard rock van dit album zal je dankbaar zijn. Dat het album vol langere nummers staat, is voor velen ook geen verrassing meer. Het album doet het met slechts 7 nummers en komt toch op een lengte van bijna 50 minuten. Dat maakt het gemiddelde nummer meer dan 6,5 minuten lang. Tot zo ver de cijfertjes.

V is inmiddels (jup, you guessed it) al het vijfde studio album van de Zweedse band. En na vijf albums en 15 jaar doen deze jongens nog steeds gewoon hun eigen goesting. Al die tijd zagen we natuurlijk Ozo (vocals en bass) en ook aan Dango (gitaar) zijn we intussen al gewend geraakt. Een geschikte drummer vinden was voor de band een moeilijkere opdracht. Ieder jaar leek een nieuw gezicht met zich mee te brengen. Op dit album horen we het slagwerk van El Danno, of Daniel Israelsson. Maar of we hem nog lang gaan horen bij Truckfighters? Het antwoord op die vraag kunnen we alleen maar afwachten.

Heerlijk aan dit album is het vocaal gedeelte. Er is een manier van zingen die alleen zweden kunnen. Of misschien ook de Noren. Zo voel ik me bij de eerste noot uit Ozo’s keel in het stripboek van A-ha. Een totaal ander genre weliswaar, maar datzelfde geniale geluid. Maar dit is niet het enige waarmee Ozo mijn kleine meisjeshartje een sprongetje doet maken. Want laat ons eerlijk zijn. Wie vindt de combinatie van vocals en bass niet geweldig?! Is dat niet de eerste reden waarom iedereen verliefd is geworden op Lemmy?  

Jammer genoeg zitten aan dat stoner zijn ook minpunten. En bij V is dit net hetzelfde. Het hele album klinkt als één nummer. Sommigen vinden dit misschien niet zo erg, maar voor mij is het ronduit slaapverwekkend. En dan kan zelfs al het lawaai dat de jongens maken, me niet langer dan 3 nummers wakker houden. Zonde. Want aan de techniek van dit ene ‘gigantisch lange nummer’ hoor je dat er heel wat meer in zit.


Metalfans.be-nieuws in je facebook nieuwsfeed?