Samenvatting
Recensie door voorzitter op 19/12/2021- Uitgebracht door Immortal Frost Productions
- Metalfans score80
Een bijzonder knap album in een genre dat een beetje in de vergeethoek was geraakt.
Pluspunten
- Knappe, complexe songopbouw
- Uitstekende muzikanten
Minpunten
- De grunts zitten iets te vaak in exact hetzelfde spectrum
Het West-Vlaamse Darkest Mind startte in 2011 als een eenmansproject en is vandaar uitgegroeid tot een volledige band. Ze brengen Zweedse melodic black metal in de 90’s-stijl van Dissection, van wie ze eerder reeds een track coverden op een EP. De bandleden zitten of zaten in o.m. Gotmoor, Fractured Insanity en Theudo.
Openingstrack Shadow Of Life is heel klassiek voor melodic black. Prima als visitekaartje, maar ook een beetje te veel op veilig gespeeld. Niks daarvan op het volgende nummer, titeltrack Oracle Of Death, waarop alle registers opengaan: giga-veel agressie in de gitaren, complexe (maar leuke) drumpartijen, knappe grunts, … We snappen meteen waarom deze track de titel mocht leveren voor het hele album. Prophecy Of The Stillborn is een snedige snelheidsduivel, met niet altijd een mooie aansluiting van het ritme van de vocalen op dat van de fast-paced drumroffels en riffs. Maar we houden wel van een band die van een uitdaging houdt. Dat is beter als het tempo vertraagt voorbij de helft, waar Darkest Mind kort (de laatste solo’s) wat flirt wat epic black.
Awakened In The Cold Winter Eternal is een akoestisch en instrumentaal interludium met een ‘plugged-in’ finale. Knap ingespeeld en met die drums en elektrische gitaren erbij wijkt Darkest Mind hier wat af van de manier waarop de meeste blackmetalbands zo een akoestisch tussenstukje aanpakken, maar al bij al blijf ik muzikaal toch wat op mijn honger zitten. De track vormt wel een mooi contrast met Evoked By The Moon, waarop het gaspedaal opnieuw diep wordt ingedrukt. Ook The Indomitable Decay is een bijzonder aangename track als je van melodic blackmetal houdt. Maar de kers op de taart is toch afsluiter Queen Of Posion And Lust. Een oorveeg van zowat 10 minuten waarop deze band nog eens alles uit de kast haalt.
De mix van dit fijne album werd verzorgd door de Fin Owe Inborr, intussen een bekende naam voor wie de Immortal Frost-releases een beetje volgt. Of er nog veel fans zijn van dit soort melodic black, ik heb geen idee. Maar wel een bijzonder knap album.