Cathubodua lost alle verwachtingen in
Cathubodua wist ons vorige maand te verrassen met het debuutalbum Continuum. Dat straalde een pak ambitie uit en wij waren benieuwd of ze die ambitie live ook kunnen waarmaken. Daarom trokken we naar de albumvoorstelling van Continuum in De Klinker in Aarschot. We zagen daar een band die gretig, enthousiast en met veel plezier en vertrouwen op het podium staat. En die de songs van Continuum tot leven kan brengen.
Solitude Within mocht de avond openen met catchy symfometal en rock. Zangeres Emmelie is de spil van de band, zowel dankzij haar raak gezette synth-bijdrage als door haar innemende persoonlijkheid. In de set van Solitude Within zaten nummers van hun uitstekende debuutalbum, maar je voelt dat deze band klaar is voor een next level. Het was catchy, het was foutloos, maar het mag ook nog wat groeien.
De tweede support kwam van Insanity Reigns Supreme. Een band met al flink wat kilometers op de teller die dankzij of ondanks een bezettingswissel nieuw leven werd ingeblazen. Deze band bracht in Aarschot een soort van zwarte mis, met veel occulte symboliek op het podium en death en black die ongenadig door de luidsprekers knalden. Als band en als concept staat Insanity Reigns Supreme er nog steeds. Maar of ze die avond op hun plaats stonden tussen twee female-fronted symfometalbands ….
Daarna was het eindelijk aan Cathubodua. De magie en fantasie van Continuum vertalen naar een liveshow is geen sinecure. Het album is heel gelaagd en de arrangementen en productionele ingrepen zijn van hoog niveau. Je kan je als band dan verliezen in het heel nauwgezet naspelen van alle tracks, maar beter is het om de fans een echt live-gevoel te geven. De tracks van Continuum kregen in Aarschot een extra shot dynamiek en agressiviteit. Was het de stress waardoor een aantal tracks rapper gespeeld werden of was het gewoon de indruk dat de set veel te snel voorbij was?
In Aarschot speelde Cathubodua het album integraal en netjes van begin tot eind. Hydra en Hero Of Ages, de twee prijsbeesten van het album, zaten dus al vroeg in de set. Aarschot was zo goed als een thuiswedstrijd voor Cathubodua en mede daardoor reageerde het publiek heel enthousiast. De gastzangers en –muzikanten van Continuum werden niet voor de live-show op het podium gehaald. Een beetje jammer enerzijds, anderzijds krijg je zo de band te horen zoals die straks ook op andere locaties en momenten zal aantreden. Toch was er één gaste in de show: een instrumentaal stukje kreeg wat extra visuele zwier dankzij een buikdanseres. Ook over details was goed nagedacht: de bandleden dronken op het podium niet uit de klassieke plastic flesjes, maar uit fancy bekers en voor de rustigere songs werden (elektronische) kaarsen aangestoken.
Bij Cathubodua gebeurt er iets op het podium, zelfs zonder de visuele details. Zangeres Sara heeft niet enkel een stem als een klok, ook als performer behoort ze tot de top van ons land. De band liet tot aan de bisnummers geen enkele steek vallen. Minder verwachten we ook niet bij een releaseshow. Bovenop die foutloze uitvoering is hun enthousiasme bijna tastbaar. Dit was hun avond, hun moment.
Als toegift kreeg Aarschot nog Scarecrow en The Journey Of Lysilde.
Daarna kreeg Thurisaz de ondankbare taak om nog eens de aandacht te vatten van het publiek, een opdracht die deze band met veel gretigheid aanving. Het was hard werken, maar de aanhouder wint.