Stormram zet festivalseizoen in met Belgische bands

Scavenger en Bark waren de toppers op Stormram, het indoorfestival in Zulte dat mee het metalfestivalseizoen op gang schiet, maar eigenlijk stelde geen enkele band teleur. Scavenger loste als headliner op het hoofdpodium alle verwachtingen in en Bark was de meest intense van de bands in de kelder van JH Knipperlicht.

Stormram, het vervolg op Kniprock, is een kleinschalig maar heel gezellig festival met een ruime ‘grote’ zaal voor de eerder mainstreammetal en een kleine, kelder voor de underground-metal, waar de bands ook een volledige set konden spelen. Op de vorige editie stonden o.m. Mort d’Amour, Growing Horns, Carrion en Enchantress op de affiche. Dit jaar lag het niveau nog iets hoger, maar bleef de toegangsprijs net zo bescheiden. De organisator heeft veel tijd en moeite gestoken in het selecteren van de bands en met zowat 300 aanwezigen blijkt dat hij inderdaad goed aanvoelt wat het publiek wil. Veel meer publiek kon er niet bij in Zulte.

Solifugia mocht het festival aftrappen in de kelder. De Gentse band beukte er meteen stevig op los met oldschool deathmetal in het straatje van Obituary en Bolt Thrower. Nerveus en agressief, met veel tempowisselingen en toch af en toe wat melodie. Bij de start van hun set moet het publiek nog de weg vinden naar de kelder, maar tegen het einde stond die toch goed halfvol.

Op het hoofdpodium mocht Eternal Breath als eerste aantreden. Deze powermetalband brengt catchy songs met uitstapjes naar de prog en de klassieke heavy metal. Zanger Andy verontschuldigde zich nog omdat hij niet goed bij stem zou zijn, maar dat viel best mee. Eternal Breath putte met songs als Rich & Poor, Back In Time en The Joker vooral uit het album The Joker uit 2016. Ze hadden in Zulte The Joker ook mee als hun eigen biertje.

Chalice, opnieuw een band met heel wat jaren op de teller, was als volgende aan de beurt in de kelder. Deze band mengt death en thrash, met op het jongste album Ashes Of Hope nog wat meer aandacht voor thrash. Het album wordt bejubeld door de critici en dus waren heel wat mensen benieuwd hoe dat live zou klinken. Chalice speelde Ashes Of Hope integraal, van het furieuze Amongst The Damned tot het intense A Death Without Warning, en stelde niet teleur. Je verneemt binnenkort meer over deze band in het interview op Metalfans.be.

BEUK is een Brugse hardrock/heavymetalband die ondanks hun Nederlandstalige lyrics (beetje Hugo Matthijsen) vaak in Groot-Brittannië spelen. Rammstein en Heidevolk spelen daar ook en van die lyrics begrijpen die Engelsen ook geen snars, moet je maar denken. BEUK wisselde in Zulte eigen werk af met covers van Jimi Hendrix (in het Engels) en Motörhead (deels in het Nederlands). Al na een paar nummers was iedereen voor de mainstage helemaal mee met BEUK, niet in het minste door het enthousiasme waarmee gitarist Matthias wijdbeens zijn instrument geselde. Met nummers over wereldkampioene boksen Delfine Persoon en Ronde-winnaar Jacky Durand mag je besluiten dat songschrijver Roel een sportliefhebber is. Modder En Bier ging volgens hem over Graspop, of toch over veldrijden? BEUK werkt aan een nieuw album en daarvan werden in Zulte al enkel tracks getest: o.m. Hel Van De Planeet, Tijdbom en Dynamiet.

Daarna volgde nog meer deathmetal in de kelder met Caducity. Deze band brengt al zowat 30 jaar tracks die vooral over oorlog gaan, maar is nog lang niet klaar om met pensioen te gaan. Sinds kort waait een frisse wind door Caducity nu drummer Niels (ook van Chalice) zijn Chalice-maatje Nicolas aangebracht heeft als nieuwe gitarist. Tommy, één van de oprichters van de band, vierde op Stormram zijn afscheid. Dat het de nieuwe bezetting menens is, mag blijken uit de nieuwe nummers die ze al aan het maken zijn voor een nieuw album. De set in Zulte werd ingezet met Uranus en werd afgesloten met de Caducity-klassieker Time is Blood, waarbij zanger Noisegrinder een rondje door de kelder maakte om iedereen het refrein te laten meebrullen.

Op het hoofdpodium was het tijd voor Turbowarrior Of Steel. Zopas grepen ze nog naast het Belgische ticket voor een podium op Wacken, maar dat laten de Turbowarriors niet aan hun hart komen. Hun vertrouwen in de mensheid kreeg misschien een deukje, hun partythrash heeft nog niets van hun aanstekelijkheid verloren. Zulte heeft kennisgemaakt met de Polonaise Pit en zal zich dat nog lang heugen.

 

Het jongste album van Bark werd goed ontvangen en leverde de band een plaatsje op op de affiches van Alcatraz en Antwerp Metal Fest. Eerder stonden ze reeds op Graspop. Zanger Ron is misschien niet van de grootste, maar dat kwam in de kelder goed uit om zich tussen lijven, gitaren, boxen en monitors door te kronkelen. Bark’s death ’n roll ging als een pletwals door de kelder en dreef de temperatuur nog een paar graden op. Hoewel er nauwelijks plaats was tussen de hoofden en het plafond, ging één van de fans zelfs crowdsurfen.

Scavenger behoorde in e jaren ’80 tot het handvol Belgische heavymetalbands die op de rand stonden van een doorbraak in de Benelux en daarbuiten. Ze brachten in 1985 het toen felgesmaakte debuutalbum Battlefields uit op Mausoleum Records. Hoewel ze voor drie albums hadden getekend bleef het bij dat eerste album, want kort na de release van Battlefields stopte het label. De band bleef optreden tot 1986, maar viel toen uit elkaar. Vorig jaar liepen drummer Luc Ebinger en gitarist Marc Herremans elkaar weer tegen het lijf. Samen besloten ze Scavenger nieuw leven in te blazen en dus gingen ze op zoek naar nieuwe bandleden. De nieuwkomers zijn de enthousiaste bassist Tim Naessens, gitarist Kevin Demesmaeker en zangeres Tine Callebaut. Herremans werd inmiddels vervangen door Yordi Van Malder. In de nieuwe bezetting brengt Scavenger zowel oud als nieuw materiaal. Het was op Stormram vooral de vraag of Vlaanderen wel zit te wachten op een band die zo lang op non-actief heeft gestaan? Daarop mag je volmondig ‘ja’ antwoorden. Klassieke heavymetal is in gans Europa aan een revival bezig en laat nu net dat zijn wat Scavenger als geen ander zo goed brengt. Het oude werk van Battlefields klinkt niet gedateerd en de nieuwe tracks klinken veelbelovend. Vooral zangeres Tine is een ontdekking als het jongere zusje van Doro. Zeker in de nieuwe nummers zou zij wat meer mogelijkheden moeten krijgen, zodat haar heldere en krachtige stem nog beter uitkomt. Scavenger treedt later dit jaar nog aan op het Kuurns Metal Fest, met o.m. Tokyo Blade en Martyr.

De groovende deathmetal van Hexa Mera, de afsluiter in de kelder, kon je al twee keer horen op Graspop, maar die komt zeker beter tot zijn recht in de donkere kelder van JH Knipperlicht. Net bij als de andere bands in de kelder barstte deze set van agressie en intensiteit. Op het hoofdpodium mocht Back To Back afsluiten met een set vol heel bekende en minder bekende covers. We zijn al benieuwd naar de affiche van volgend jaar.