Channel Zero, King Hiss, Evil Invaders

Gepubliceerd door voorzitter op 17/12/2017 - 20:12

Channel Zero heeft eerder dit jaar met Exit Humanity een album afgeleverd dat wel heel degelijk was, maar voor sommigen toch onder de verwachtingen bleef. Live komt deze topband een stuk sterker voor de dag, al is daar een extra bandlid voor nodig. Maar muzikaal en op het podium levert Christophe Depree een meerwaarde die ook de andere bandleden een nieuwe adem heeft. Vers bloed zorgt ervoor dat we Channel Zero nog niet moeten afschrijven, zo bleek op het afsluitende concert van de Exit Humanity-tour in De Kreun in Kortrijk.

Evil Invaders mocht zaterdag de debatten openen. De speedmetalband had er duidelijk zin in en gooide als eerste song As Life Slowly Fades in de strijd, een single van hun jongste album Feed Me Violence. De Evil Invaders speelden als support van Channel Zero een heel stuk strakker dan ongeveer een half jaar geleden toen ze één van de openingsbands waren op het Alcatraz Metal Fest in dezelfde stad. Zanger Joe had niet veel zin in praatjes tussen de songs en bracht een spervuur van snelle riffs en stoere poses in Pulses Of Pleasure, Broken Dreams In Isolation en Mental Penitentiary. Gitarist Max sprong zijn makker gelukkig bij om de fans tussen de nummers wat op te jutten. Dat lukte aardig. Op de gelijkvloerse verdieping van de Kreun gingen de hoofden op en neer en de vuisten in de lucht. Op Feed Me Violence, Oblivion en het aan Lemmy Kilmister (Motörhead) opgedragen Raising Hell ontstond spontaan een circle pit, maar de Invaders hebben er hard voor moeten werken. Met Victim nam de band na dik drie kwartier afscheid.

King Hiss brengt een soort industriële stoner met heel wat metal erdoor. Deze band bouwde zijn set op met nummers die vooral uit hun jongste album Mastosaurus kwamen. Zanger Jan Coudron heeft een stem als een misthoorn, maar houdt zich anders dan Joe van Evil Invaders ver weg van de klassieke poses op het podium. Hij sluipt eerder als een roofdier tussen de stralen van de spots door en toont zich pas als hij wil toeslaan. Bij de eerste nummers van King Hiss moet het in hoofdzaak oudere publiek nog wat wennen aan de mix van stoner en metal, maar vanaf Serpentagram en Stuck In A Hole komen de mensen al wat los. Tussenin komt Mikey Doling van Channel Zero met een hoofdlichtje op als een verdwaalde roadie het podium opgewandeld, waarna zijn collega-bassist hem als interim-security mag wegsturen. Het soort van grapjes dat je mag verwachten op het einde van een tournee. Bij Snakeskin en Mastosaurus gaan de vuisten in de lucht en wordt er al wat geduwd en getrokken voor het podium en bij Killer Hand duikt Coudron het publiek in.

De Kreun was de eerste halte van deze tournee die uitverkocht was en als tegenprestatie haalt Franky De Smet-Van Damme zijn beste West-Vlaams boven, met de belofte dat hij ‘het zwin deur de bieten goa joagen’. Channel Zero heeft met Christophe Depree, van After All, een extra bandlid. Eerder al schakelde de band van Franky de Nederlander Marcel Coenen is als extra sologitarist, maar die werd geen vast bandlid. Met Depree zou het anders kunnen lopen. Hij is dan ook een goudhaantje: hij speelt zijn partijen als het ware met de vingers in de neus en krijgt met één handgebaar het publiek aan het applaudisseren. Maar meer nog dan dat voegt hij opnieuw een scherp randje toe aan het geluid van Channel Zero. Hiermee zijn de rollen duidelijker afgelijnd: Doling legt een diepe groove en daar giet Depree daar een vette thrash-saus over. En dat weten de fans in Kortrijk te smaken. Al van bij het eerste nummer wordt het nooit meer rustig voor het podium. De setlist van Channel Zero biedt in Kortrijk voor elk wat wils. In de eerste helft voeren de jongste albums de boventoon, met o.m. Dark Passenger, Ammunition, Hot Summer, Blood Letters, Exit Humanity en Let The Games Begin. Daartussen zit enkel de hit Fool’s Parade als zoethoudertje voor de oudere fans. Daarna wordt opgebouwd naar een knallende finale, met Bad To The Bone en Dashboard Devils, de recente single Wish You Well en het met veel vuur gebrachte Refugee. De oudere fans worden in die finale op hun wenken bediend als ze de intro en het refrein van Help mogen inzetten. Ook de tekst van Suck My Energy wordt woord voor woord meegezongen en het orgelpunt is een cover van Reign In Blood van Slayer. Bassist Tino duikt het publiek in. Voor Black Fuel haalt zanger Franky vier kinderen uit het publiek die wat onwennig mogen headbangen. De oudste kan zelfs het refrein meebrullen. Alvast bij de fans is er dus aflossing van de wacht. De nieuwkomer geeft de band zijn tweede, derde, vierde, ...adem. Laat de festivalzomer maar komen!

Franky De Smet-Van Damme van Channel Zero


Metalfans.be-nieuws in je facebook nieuwsfeed?