Nightwish - Human. :II: Nature.

Eerder dit jaar, in januari, bracht Nightwish-bassist Marko Hietala zijn eigen debuutalbum, genaamd Pyre Of The Black Heart, op de markt. Het is een leuk, onderhoudend tussendoortje geworden, maar het gros van de Nightwish aanhang keek toch vooral reikhalzend uit naar de opvolger van Endless Forms Most Beautiful, dat in maart 2015 het levenslicht zag. Vijf jaar is een hele tijd en de verwachtingen waren dan ook erg hooggespannen. Als je weet dat NIghtwish reeds sinds 1996 bestaat, dan valt het op dat er eigenlijk maar relatief weinig personeelswissels bij deze groep zijn geweest. Tarja Turunen maakte tot 2005 de dienst uit als zangeres, waarna ze vervangen werd door  de Zweedse Anette Olzon, die de periode van 2007 tot 2012 overspande en vervolgens op haar beurt werd vervangen door de Nederlandse Floor Jansen. De twee leden die al vanaf het begin bij de band horen zijn keyboardspeler en hoofdsongwriter Tuomas Holopainen en gitarist Emppu Vuorinen. In 2001 kwam Marko Hietala als bassist de band vervoegen en in 2013 kwam multi-instrumentalist Troy Donockley officieel bij de groep. Het drumwerk, dat sinds het ontstaan van de band in handen was van Jukka Nevalainen, werd in 2019 overgenomen door Kai Hahto, die voorheen al met de band had getourd. Human. :II:Nature. is het negende studioalbum, het tweede met Floor Jansen als frontzangeres, en wordt op 10 april door Nuclear Blast uitgebracht.

Human. :II:Nature. bestaat uit twee cd's, waarvan nummer één kan doorgaan als degene met de reguliere songs, terwijl nummer twee voornamelijk instrumentale sfeervolle tracks voorschotelt. Ik zal het hier vooral over het eerste schijfje hebben want daar staan natuurlijk de meest interessante songs op. Bij het meer dan zeven minuten durende openingsnummer Music valt meteen de knappe opbouw op. Ruim drie minuten wordt besteed aan een orkestraal intro-gedeelte met koortjes vooraleer de stem van Floor invalt. Naar het einde toe krijgt deze track epische allures en gaat het steeds meer crescendo. Het reeds als single uitgebracht Noise is eerder een typisch Nightwish nummer, dat eigenlijk nog het best aansluit op de sfeer van het vorige album en Dark Passion Play uit 2007. Shoemaker verloopt grotendeels zoals vele Nightwish songs, maar naar het einde toe is er een gefluisterd vers waarin geciteerd wordt uit Shakespeare's Romeo And Juliet, waarna Floor Jansen haar allermooiste noten bovenhaalt in een werkelijk hemels slot. Sinds Troy Donockley in 2007 de band kwam aanvullen (op Dark Passion Play nog als gastmuzikant) zijn er in de muziek van Nightwish meer Keltische en folkinvloeden binnengeslopen. Dat ondervinden we nog eens op de track Harvest, waarin de folk een hoofdrol speelt, en waarin Troy himself de microfoon van Floor overneemt. De impact van deze invloeden vielen me vooral op tijdens de passage van de groep in de Lotto Arena in november 2018. Ik kan me voorstellen dat niet elke fan blij is met deze veranderingen, maar persoonlijk vind ik het zeker een verrijking voor het repertoire van de groep. Het volgende liedje, Pan, opent vrij ingetogen maar krijgt daarna toch een stevig refrein met een bombastische orkestrale invulling. Daarna is het opnieuw aan Troy Donockley om er terug de folksfeer in te brengen. How's The Heart is door hem geschreven en sluit wat aan bij de songs Elan en Edema Ruh van het vorige schijfje, het is één van mijn favorieten op dit nieuwe album. Ook erg mooi is Procession, dat  langzaam wordt opgebouwd, aanvankelijk ingetogen, en naar het einde toe meer vuriger wordt. Voor een slechts vier minuten durende song gebeurt er op het navolgende Tribal vrij veel. De songtitel verwijst naar het ophitsende middenstuk waar tribale drums en kreten aan bod komen, die op die manier voor het de meest opwindende track van dit plaatje zorgen. Het eerste schijfje wordt afgesloten met Endlessness, waarop Marko Hietala het grootste deel van de vocals voor zijn rekening neemt. Het is één van de meer epische tracks en heeft ook nog een mooie tekst die verband houdt met geboorte en wedergeboorte. Over het tweede plaatje kunnen we vrij kort zijn. Het bevat hoofdzakelijk, overigens zeer mooie, instrumentale muziek met een filmische inslag, verdeeld over acht songs. Hier is het vooral wegdromen bij hemelse melodieën, zoals bijvoorbeeld Vista, The Blue en Ad Astra. Als je dergelijke nummers uit je mouw kunt schudden behoor je alleszins bij de grootste songwriters van deze tijd. Nightwish heeft er met deze Human. :II:Nature. in elk geval weer een fantastisch visitekaartje bij. Op 26 november dit jaar doet de formatie opnieuw de Lotto Arena aan en zullen we te weten komen welke nieuwe songs er in de setlist worden opgenomen. Mijn verlanglijstje ligt al klaar.