Dawn Of Solace - Waves

De Finse allround muzikant Tuomas Saukkonen is zo iemand die het liefst alle touwtjes zelf volledig in handen heeft. Op het debuutalbum van zijn band Wolfheart stond hij in voor zowel zang, gitaar, bas en drums. Vanaf de tweede plaat Shadow werd het éénmansproject uitgebreid tot een volwaardige band van vier leden, maar de sound bleef ontegensprekelijk de autoritaire stempel van Saukkonen dragen. Behalve Wolfheart, dat zich door de grunt-vocals meer richt op melodieuze death metal, is Saukkonen nog met een tweede project bezig onder de naam Dawn Of Solace. Deze 'band' is actief sedert 2005 maar is met Waves nog maar aan het tweede schijfje toe. We moeten hier trouwens over een éénmansproject spreken, dat voor deze gelegenheid werd aangevuld met zanger Mikko Heikkilä, die de songs van cleane, melancholische zang voorziet. Voor de rest neemt Tuomas Saukkonen naast de (zeer schaarse) grunts ook alle keyboards, gitaren, drums en bas voor zijn rekening. Het resultaat van deze samenwerking kan je beluisteren op het nieuwe album Waves dat sedert 24 januari verkrijgbaar is.

Al van bij de openingstrack Lead Wings word je overspoeld door een tsunami van melancholie en neerslachtigheid. De vocals van Mikko Heikkilä zijn hierbij van doorslaggevende invloed. Zijn getormenteerde zang past erg goed bij de doorgaans in mid-tempo stuwende ritmes van de songs, en de donkere poëtisch aandoende teksten worden dan ook overtuigend gebracht. Toch is het een beetje jammer dat er niet één of meer andere gastzangers aan de opnamen hebben deelgenomen. De ietwat klagerige zang wordt na verloop van tijd wat te monotoon, en vooral de toevoeging van goed gedoseerde grunts had het niveau van dit schijfje nog wat hoger kunnen tillen. Hoogtepunt van deze cd is Tuli, dat als enig nummer in het Fins is gezongen. Pas na ruim drie minuten pikt de zang in op de knap bedachte, stuwende rif waarbij op de achtergrond ook nog wat grunts zijn  toegevoegd. Tracks als Ashes en Numb zijn van een zeer hoog niveau en baden in de sfeer van een eindeloos kille oceaan die de luisteraar trouwens het ganse album lang in zijn greep houdt. Ghost, waarop de vocals enkel worden begeleid door piano, sluit het album op een aparte manier af. Liefhebbers van melodieuze doom metal en melancholie zullen met dit nieuwe werkje niet teleurgesteld achterblijven en graag willen toegeven dat het het lange wachten zeker waard was.