Wolfpakk – Nature Strikes Back

Wolfpakk is een Duitse heavymetalband onder leiding van Michael Voss (ex-Casanova, Mad Max) en Mark Sweeney (ex-Crystal Ball). Met Nature Strikes Back brengen ze hun vijfde album en ditmaal hebben de twee heren maar liefst 32 gastmuzikanten voor hun project kunnen aantrekken. Klinkt indrukwekkend en hopelijk vertaalt zich dat naar de muziek.

Voss & Sweeney zingen zelf ook op elk nummer, samen met minstens één gastartiest. Dit komt de coherentie van het album ten goede en hierdoor voelt het niet aan alsof we met een samenraapsel van songs te maken hebben. De plaat opent met het titelnummer, waarop we gastbijdrages krijgen van Michael Sweet (Stryper) en Mikkey Dee (Motörhead, Scorpions) op de drums. Nature Strikes Back is een lekker metalnummer met een zeer herkenbaar refrein, houdt een belofte voor de rest van het album in en is tegenwoordig pijnlijk actueel (When nature strikes back. When nature sets the world on fire. When nature strikes back. When the death toll now is growing higher.)

The Legend wordt door niemand minder dan Yannis Papadopoulos (Beast In Black) opgeleukt en ook dit vind ik een toffe track. Voss & Sweeney weten het speciale stemgeluid van Papadopoulos goed te imiteren. Hoedje af. Bij het volgende nummer, begint de soufflé stilletjes in te zakken. Op Beyond This Side mag Carl Sentance (Nazareth) een toevoeging doen, maar dit nummer haalt het qua niveau niet bij de eerste nummers. Vervolgens trapt Land Of Wolves af met de fenomenale Mats Levén (ex-Candlemass, ex-Malmsteen), maar ook hier blijf ik op mijn honger zitten. Het nummer is trager dan de voorgaande en mist helaas wat panache. Op Under Surveillance en Restore Your Soul wordt het tempo weer opgekrikt, maar helaas weten deze songs ook geen potten te breken.

Lone Ranger weet iets meer te overtuigen dankzij de magistrale Michael Bormann (Jaded Hard, ex-Bloodbound) en moet de tweede helft van het album rechthouden. De riffs die One Day openen zijn te repetitief en te saai om over naar huis te schrijven en de solo in het midden van het nummer kan het lied helaas niet opkrikken. Op Revolution wordt het gaspedaal weer ingeduwd en dankzij krachtige gitaren en Frank Beck (Gamma Ray) krijgt dit nummer een echt Gamma Ray-gevoel. Lekker! A Mystery is het enige akoestische nummer op Nature Strikes Back en kent de enige vrouwelijke bijdrage dankzij Jasmin Schmid (Jazzmin). Een gemis, als je het mij vraagt, want er zijn meer dan genoeg bekwame vrouwen te vinden om een duit in het zakje te doen. Met slechts één vrouw op 32 gasten, is het een beetje een saucissenfestijn geworden.

Na vele luisterbeurten kan ik concluderen dat Nature Strikes Back enkele goede en leuke nummers kent, maar helaas ook teveel nietszeggende, grijze nummers. Het is dit gegeven dat ervoor zorgt dat Wolfpakk blijft steken in de grijze zone van bands die wel kwalitatief goede muziek brengen, maar te weinig kracht vertonen om zich los te rukken van de grote stroom om echt te kunnen schitteren. Voss & Sweeney weten goed wat ze doen en hebben enkele grote namen weten te overtuigen om hun project op te leuken, maar helaas wordt het geheel nooit echt memorabel.

Nature Strikes Back kent een release op 24 januari 2020 via Massacre Records.