Samenvatting
Recensie door voorzitter op 02/01/2020- Metalfans score80
Na één of twee EP’s kon je nog twijfelen. Met Citrinitas als derde in de rij is het nu wel duidelijk: Shuulak is een blijvertje.
Pluspunten
- Moderne heavymetal met slechts af en toe een knipoog naar het verleden
- Het vierluik is een leuk concept dat tegelijk bescheidenheid en vastberadenheid uitstraalt
- Heldere productie
- Net weer ietsje anders dan de vorige EP's
Minpunten
- De inhoudelijke samenhang per EP is niet meteen duidelijk
De EP Citrinitas van eind 2019 is de derde op rij voor de Nederlandse heavymetalband Shuulak. De titel verwijst ook naar het derde deel van het alchemistische magnum opus. Nigredo en Albedo kregen we al eerder te horen in 2017 en 2018. Dan volgt dit jaar heel waarschijnlijk deel vier onder de titel Rubedo. Tot het zover is, nemen we Citrinitas even onder de loep.
Shuulak brengt doorgaans moderne heavymetal met flink wat tempo en af en toe wat invloeden uit andere genres. Op Citrinitas hoor ik ook thrash-invloeden, al liggen die twee genres nu ook weer niet zo ver uit elkaar. Citrinitas omvat drie complete tracks en de outro (Citrinitas). De vertrouwde sound is ondanks een paar bezettingswissels gebleven. The Chosen begint heel klassiek, bijna oldschool, maar eens het nummer op dreef komt, is het genieten geblazen van het stevige gitaarwerk. De breaks in het drummen halen er de vaart wat uit. Altar Of Gods is lekker catchy, maar mist nog een refrein dat blijft hangen. Chaosborn doet mij wat denken aan Trivium of het meest toegankelijke van Disturbed. Hier krijgen we een perfecte songopbouw en pakkende melodie. Het tempo zit goed en het refrein blijft hier beter hangen.