Crystal Eyes – Starbourne Traveler

Crystal Eyes is een Zweedse band die momenteel zevenentwintig jaar actief is en met Starbourne Traveler reeds zijn achtste full-length uitbrengt. Veteranen in het heavy/powermetal-vak dus, al is deze plaat mijn eerste kennismaking met Crystal Eyes. Gezien het geringe aantal likes op de sociale media, vermoed ik dat dit voor de meeste lezers het geval zal zijn.

Dat deze jongens uit Zweden komen, ben ik ook moeten gaan opzoeken, want in eerste instantie klinkt Crystal Eyes enorm hard als een Duitse heavy/powermetalband. De invloeden van de grote namen waar de Zweden naar opkijken, liggen er vingerdik op. Denk hierbij dan vooral aan Gamma Ray, Running Wild, Primal Fear, Messenger, etc.

De albumaftrapper Gods Of Disorder is overduidelijk een ode aan Gammay Ray en Primal Fear. De gitaarriffs op Side By Side leunen zo akelig hard op het volledige Running Wild-oeuvre dat je werkelijk op elk moment de krakende stem van Rock 'n' Rolf verwacht te horen. Corridors Of Time had op het Starwolf-epos van Messenger kunnen staan. Op Paradise Powerlord lijkt men dan weer een hommage aan Udo Dirkschneider te brengen… Mijn beschrijvingen kunnen enigszins denigrerend overkomen, maar het punt dat ik wil maken is dat Crystal Eyes qua originaliteit absoluut een dikke, moddervette nul scoort. Het is een feit dat buiten kijf staat, maar hoe verklaar je dan dat ik Starbourne Traveler zo vaak en zonder enige problemen veelvuldige toertjes kon laten draaien?

Omdat de Zweden op dit album Duitse degelijkheid brengen. Je hoort in één klap dat deze mannen niet aan hun proefstuk toe zijn. Elk lied smaakt lekker weg en de kwaliteit van de muziek is groot. Neem nu het titelnummer met zijn opzwepende drums, invallende pick slide, trage maar grootse riffs, ingetogen Mikael Dahl op zang en sterk, krachtig refrein. Het zit gewoon goed. Origineel? Voor geen meter, maar wel absoluut lekker in het oor liggend.

Alle nummers op hun invloeden afgaan is niet nodig, want Crystal Eyes mikt naar de metalfan van Duitse heavy- en powermetal. Als recensent kan ik mededelen dat indien u fan bent van de bands die ik in deze tekst heb aangehaald en originaliteit u geen zak kan schelen, dat u Starbourne Traveler gewoon moet aanschaffen. U zal nooit teleurgesteld worden. Vindt u dat Gamma Ray en Running Wild keer op keer dezelfde platen uitbrengen en kan u niet goed tegen het schaamteloos kopiëren van andermans stijl, blijf dan ver uit de buurt van deze schijf. Ik heb me alleszins goed geamuseerd en zal dit schijfje na deze review nog verscheidene malen laten draaien. Ze hebben slechts 3000 volgers op facebook, maar na dit schijfje zijn ze er alleszins eentje rijker.

Starbourne Traveler kende een release via Massacre Records op 29 november 2019.