Samenvatting

Recensie door metal4ever op 04/12/2019
  • Uitgebracht door Massacre Records
  • Metalfans score60

Ook op hun negende studioalbum slaagt Coronatus er niet in om de cruciale zwakke punten van zich af te schudden.

Pluspunten

  • Coronatus doet het op hun manier en vermijdt de platgetreden paden

Minpunten

  • Rommelige, slecht uitgevoerde composities
  • Zeer matige, soms irritante zang

Het concept van Coronatus heeft wel wat weg van dat van Celtic Woman, een Iers ensemble dat bestaat uit vier zangeressen die hoofdzakelijk Keltische en andere folk geïnspireerde liedjes brengen. Belangrijk verschil is dat het bij Celtic Woman niet om rock of metal gaat, terwijl Coronatus doorgaat voor een symfonische folkmetal band. Deze formatie bestaat uit vijf leden waaronder twee zangeressen, maar behalve drummer Mats Kurth, die er al vanaf het begin in 1999 bij is, is er vooral een lange lijst van muzikanten en vocalisten die zijn gekomen en gegaan. Een gebrek aan productiviteit kan men deze Duitsers alvast niet verwijten. Sinds de release van hun debuutplaat Lux Noctis in 2007 zijn ze met The Eminence Of Nature al aan hun negende album toe. Het grootste deel van hun songs bestaat uit Keltisch geïnspireerde folk metal, waarbij de kitch en de meligheid van het Eurovisie songfestival nooit ver weg zijn, zo ook op hun nieuwste werk.

Met No Planet B gaat het schijfje nog enigszins redelijk van start, en ook Echo Of Souls, dat een wat middeleeuws karakter uitstraalt, valt nog best mee. Andere nummers zoals de single Midsommar, S.O.P. en The Wilderness Of The North zijn eerder van een erbarmelijk niveau. Grootste minpunten zijn de haastig in elkaar geknutselde composities en de matige tot ronduit barslechte uitvoeringen ervan. Met de twee laatste tracks Set Sail To North en 9000 Years Ago lijkt het aanvankelijk nog de goede kant uit te gaan, tot het moment dat de beide zangeressen ook hier de boel komen verknallen. Voor hun lyrics heeft Coronatus deze keer gekozen voor de milieuproblematiek en daar is uiteraard niets mis mee, ware het niet dat ook deze teksten van een matig niveau zijn. Na de negen reguliere songs wordt alles nog eens overgedaan op instrumentale wijze, dus zonder de vocals, maar ook dat is verloren moeite want ook zonder die soms irritante zang blijven de nummers te rommelig en inspiratieloos. Degenen die het voorgaande werk van Coronatus goed vonden, kunnen wellicht ook dit nieuwe plaatje appreciëren, maar of de band hiermee veel nieuwe fans zal aantrekken is eerder onwaarschijnlijk.

 


Metalfans.be-nieuws in je facebook nieuwsfeed?