Jinjer - Macro

De Oekraïense metal scene is bij ons nog niet zo sterk doorgedrongen als die van buurland Polen, maar met bands als Drudkh, Nokturnal Mortum en Jinjer toch van enige betekenis. Jinjer bestaat sinds 2009 en had tot nu toe een stabiele bezetting, waarbij enkel een aantal keer van drummer werd gewisseld. Boegbeeld van Jinjer is onbetwistbaar de charismatische zangeres Tatiana Shmailyuk die zowel diepe grunts als heldere, cleane zang erg goed aankan. De formatie speelt een vorm van extreme metal gebaseerd op groovy metalcore met djent en progressieve invloeden. Macro is de vierde full cd van deze eigenzinnige en zeer talentvolle groep.

Er wordt afgetrapt met On The Top, dat al meteen als een Russische tank komt binnengerold. De ritmesectie is verpletterend heavy, de screams van Tatiana klinken furieus. Maar zoals wel meer gebeurt bij Jinjer wordt er bij het refrein overgeschakeld op een wat gematigder koers met cleane zang. De derde song, Judgment (& Punishment), begint op de typische manier maar schakelt na een halve minuut verrassend over op een reggae beat, en is één van de betere nummers op dit album. Retrospection gaat rustig van start met Tatiana die zich in de Oekraïense taal van haar gevoelige kant laat zien, maar zoiets duurt bij Jinjer nooit lang. Al snel zijn de lyrics weer in het Engels en wisselt de zangeres op meesterlijke wijze voortdurend tussen cleane vocals en grunts. Home Back is ook nog een interessante track doordat er tussen de beukende gedeelten door heel wat djent-invloeden verwerkt zijn. De overige songs zijn vooral erg metalcore gericht met The Prophecy als snelste en hardste uitschieter. Het afsluitende IannereP is dan weer eerder een instrumentaal buitenbeentje met een duister karakter dat niet zou misstaan op de soundtrack van een horrorfilm. Jinjer staat voor een onvermijdelijke keuze: ofwel blijft men met beide voeten stevig in het extreme metal milieu, waarbij ze natuurlijk kunnen rekenen op een legertje trouwe fans, ofwel opent men de weg naar een breder publiek, waarbij de songs in de toekomst wat toegankelijker worden en de extreme metalcore wat evenwichtiger wordt gedoseerd. Persoonlijk hoop ik stiekem op het laatste, en dan denk ik dat er voor deze band met zoveel talent nog erg veel mogelijk is, al besef ik maar al te goed dat de echte die hard fans het met deze bewering grondig oneens zullen zijn.