In Mourning - Garden Of Storms

De basis voor de huidige brede golf van melodieuze death metal werd voornamelijk in Zweden en Finland gelegd, aanvankelijk onder impuls van Opeth, Katatonia en Dark Tranquility. Door de snoeiharde stijl, die oorspronkelijk werd geïntroduceerd door o.a. de Amerikaanse formaties Death en Possessed, te verweven met de kenmerken van de New Wave Of British Heavy Metal uit het begin van de jaren 80 ontstond een heel nieuwe golf van bands die een soort van death metal speelden die wat minder extreem was en vooral wat meer mogelijkheden bood. Tot dit subgenre behoort ook de Zweedse band In Mourning. De groep debuteerde in 2008 met Shrouded Divine, en al meteen was duidelijk dat de heren heel wat in hun mars hadden. Twee jaar later volgde Monolith, waarop het melodieuze aspect nog wat meer aandacht kreeg. Met de release van The Weight Of Oceans uit 2012 legde de band de lat wel erg hoog. Songs zoals de epische ballad Celestial Tear, het beukende A Vow To Conquer The Ocean en het machtige From A Tidal Sleep zijn naar mijn mening niet meer te overtreffen en alleszins de absolute knallers in het repertoire van In Mourning. Zoals te verwachten was klonk het vierde album Afterglow (2016) een stuk minder overtuigend, wat zeker niet betekent dat het een zwakke plaat is, integendeel.

Sinds 4 oktober van dit jaar ligt Garden Of Storms in de platenhandel. De openingstrack Black Storm wisselt furieuze, agressieve passages af met een tweemaal terugkerend langzaam, ingetogen refrein met cleane zang. Yields Of Sand en Hiërophant klinken tegelijk erg heavy en progressief, al vermijdt de groep nadrukkelijk om al te veel te klinken zoals Opeth in hun beginjaren. Op Magenta Ritual overheersen de cleane vocals en langzamere passages. Huntress Moon blijft wat meer in de originele death metal stijl, terwijl Tribunal Of Suns terug wat langzamer en melodieuzer is. Het afsluitende The Last Outpost is dankzij de knappe opbouw en het harmonieuze gitaarwerk zeker het beste nummer van het album en dooft naar het einde toe mooi uit als een kaars. In Mourning heeft met Garden Of Storms zichzelf nog wat duidelijker op de kaart gezet. Hopelijk geeft dit de band de mogelijkheid om zich op de komende festivals wat nadrukkelijker te profileren, want dat verdienen ze stilaan wel.